Januari 2009 Schaatsen op de Binnenmaas
In 1997 kon het voor het laatst: schaatsen op de Binnenmaas. Hij had tussendoor wel af en toe dicht gelegen, maar er op kon helaas nooit.
Nadat het vanaf kerst gevroren had en ’s nacht regelmatig matige vorst kon er nu weer geschaatst worden.
Voor mij begon het op dinsdag 6 januari. Ik was de zondag ervoor nog even wezen kijken, maar toen was het ijs nog veel te dun. En dacht dat het zeker nog wel tot ver in de week zou duren voordat er op geschaatst kon worden. Tot m’n verrassing hoorde ik dat er dinsdag al geschaatst was. Nadat ik tegen de avond thuis kwam gauw m’n schaatsen gepakt en snel het ijs op. Het ijs ligt er spiegelglad bij en rijdt fantastisch. De Zon is al onder en het schemert al flink. Ik blijf maar een beetje in de buurt en schaats wat heen en weer tussen Mijnsheerenland en Westmaas.
In de nacht van dinsdag op woensdag valt er een dun laagje sneeuw. Op het eind van de middag weer een uurtje schaatsen. Het is nu al watdrukker dan gisteren. De sneeuw ligt los op het ijs en met het schaatsen heb je er geen last van; het rijdt nog steeds fantastisch. Vanaf Mijnsheerenland ga ik richting het recreatieoord. Ter hoogte van de Hof van Moerkerken ligt een groot wak. Er zitten tientallen watervogels in waaronder een aantal zwanen. De zwanen vertrekken ’s morgens naar het westen en komen rond zonsondergang weer terug. Dat geeft prachtige plaatjes: ze komen vanaf Westmaas aanvliegen en gaan steeds lager. Tussen de mensen door vliegen ze laag over het ijs naar het wak. Bij het recreatieoord aangekomen ben ik gedraaid en weer terug gereden. De Zon komt net voordat hij onder gaat nog achter de wolken vandaan en zorgt voor sfeervolle plaatjes.
’s Avonds met wat familie in het donker nog even de Binnenmaas overgestoken.
Donderdag is het erg mistig. Af en toe denk je dat de Zon door zal breken, maar hij doet het niet en na vieren wordt het eigenlijk steeds mistiger. Op het einde van de dag weer een uurtje schaatsen.
De mist geeft weer een heel andere sfeer op het ijs. Af en toe zie je uit de mist wat figuren opduiken en je weet eigenlijk niet precies waar je bent. Twee terugkomende zwanen scheren laag over het ijs net langs me heen. Bij Westmaas hoor ik de kerkklokken een deuntje slaan, maar de kerk zie ik niet.
Op vrijdag is de mist aangevroren en zorgt nu voor mooie plaatjes. De Zon schijnt volop en alles ziet wit van de aangevroren mist. De Binnenmaas lijkt wel een poollandschap en alles is nu even mooi. De Zon gaat vuurrood onder. De bijna volle Maan staat nu boven de Binnenmaas en zorgt voor alweer sfeervolle plaatjes. Bij de watersport in Mijnsheerenland klinkt gezellige muziek en maakt het plaatje compleet.
Van vrijdag op zaterdag is de koudste nacht tot nog toe. Ik denk dat het dicht in de buurt van de -10 °C is geweest. Net na de middag naar het ijs. Schitterende schaatsdag: volop Zon, weinig wind. Het is ontzettend druk en voor iedereen volop genieten. Tussen Westmaas en Maasdam is een baan geveegd. Dat schaatst veel beter dan naast de baan, want de sneeuw zit nu toch wel wat vast aan het ijs. Met wat familie een aantal keren heen en weer geschaatst tussen Westmaas en Maasdam. Het is één lange sliert mensen: veel schaatsers, wandelaars, sleeën een paar sneeuwschuivers. Onderweg is er genoeg te eten en te drinken en voor ons tijd voor een lekkere bak erwtensoep.
Na zonsondergang staat de volle Maan er weer om de Binnenmaas te verlichten.
Zondag vroeg naar het ijs om wat mooie plaatjes te maken. De volle Maan is aan het ondergaan en in het zuidoosten kleurt de lucht al wat rood.
Net voor zonsopgang terug naar het ijs voor een eerste tochtje naar Westmaas. De Binnenmaas ligt er verlaten bij. Een paar schaatsers zijn ook vroeg op pad gegaan.
Ik ga eerst richting Maasdam. De geveegde baan is nog maar net terug te vinden en je moet nu wel wat uitkijken voor scheuren in het ijs. Als ik even onderweg ben zie ik de Zon vuurrood opkomen.
Bij Maasdam zijn er al wat meer mensen op het ijs. Nu de Zon wat hoger staat lijkt de sneeuw op de Binnenmaas wel van goud. Ik schaats weer terug en hoor eerst bij Mijnsheerenland de kerkklokken slaan en even later de kerkklokken van Westmaas. Teruggekomen bij de watersport trek ik m’n schaatsen uit. Op dat moment vliegen er een stuk of tien zwanen laag over me heen. Een mooi gezicht en typerend geluid.
’s Middags weer terug naar het ijs. Het is nog drukker dan zaterdag en weer volop genieten voor iedereen.
Nadat het vanaf kerst gevroren had en ’s nacht regelmatig matige vorst kon er nu weer geschaatst worden.
Voor mij begon het op dinsdag 6 januari. Ik was de zondag ervoor nog even wezen kijken, maar toen was het ijs nog veel te dun. En dacht dat het zeker nog wel tot ver in de week zou duren voordat er op geschaatst kon worden. Tot m’n verrassing hoorde ik dat er dinsdag al geschaatst was. Nadat ik tegen de avond thuis kwam gauw m’n schaatsen gepakt en snel het ijs op. Het ijs ligt er spiegelglad bij en rijdt fantastisch. De Zon is al onder en het schemert al flink. Ik blijf maar een beetje in de buurt en schaats wat heen en weer tussen Mijnsheerenland en Westmaas.
In de nacht van dinsdag op woensdag valt er een dun laagje sneeuw. Op het eind van de middag weer een uurtje schaatsen. Het is nu al watdrukker dan gisteren. De sneeuw ligt los op het ijs en met het schaatsen heb je er geen last van; het rijdt nog steeds fantastisch. Vanaf Mijnsheerenland ga ik richting het recreatieoord. Ter hoogte van de Hof van Moerkerken ligt een groot wak. Er zitten tientallen watervogels in waaronder een aantal zwanen. De zwanen vertrekken ’s morgens naar het westen en komen rond zonsondergang weer terug. Dat geeft prachtige plaatjes: ze komen vanaf Westmaas aanvliegen en gaan steeds lager. Tussen de mensen door vliegen ze laag over het ijs naar het wak. Bij het recreatieoord aangekomen ben ik gedraaid en weer terug gereden. De Zon komt net voordat hij onder gaat nog achter de wolken vandaan en zorgt voor sfeervolle plaatjes.
’s Avonds met wat familie in het donker nog even de Binnenmaas overgestoken.
Donderdag is het erg mistig. Af en toe denk je dat de Zon door zal breken, maar hij doet het niet en na vieren wordt het eigenlijk steeds mistiger. Op het einde van de dag weer een uurtje schaatsen.
De mist geeft weer een heel andere sfeer op het ijs. Af en toe zie je uit de mist wat figuren opduiken en je weet eigenlijk niet precies waar je bent. Twee terugkomende zwanen scheren laag over het ijs net langs me heen. Bij Westmaas hoor ik de kerkklokken een deuntje slaan, maar de kerk zie ik niet.
Op vrijdag is de mist aangevroren en zorgt nu voor mooie plaatjes. De Zon schijnt volop en alles ziet wit van de aangevroren mist. De Binnenmaas lijkt wel een poollandschap en alles is nu even mooi. De Zon gaat vuurrood onder. De bijna volle Maan staat nu boven de Binnenmaas en zorgt voor alweer sfeervolle plaatjes. Bij de watersport in Mijnsheerenland klinkt gezellige muziek en maakt het plaatje compleet.
Van vrijdag op zaterdag is de koudste nacht tot nog toe. Ik denk dat het dicht in de buurt van de -
Zondag vroeg naar het ijs om wat mooie plaatjes te maken. De volle Maan is aan het ondergaan en in het zuidoosten kleurt de lucht al wat rood.
Net voor zonsopgang terug naar het ijs voor een eerste tochtje naar Westmaas. De Binnenmaas ligt er verlaten bij. Een paar schaatsers zijn ook vroeg op pad gegaan.
Ik ga eerst richting Maasdam. De geveegde baan is nog maar net terug te vinden en je moet nu wel wat uitkijken voor scheuren in het ijs. Als ik even onderweg ben zie ik de Zon vuurrood opkomen.
Bij Maasdam zijn er al wat meer mensen op het ijs. Nu de Zon wat hoger staat lijkt de sneeuw op de Binnenmaas wel van goud. Ik schaats weer terug en hoor eerst bij Mijnsheerenland de kerkklokken slaan en even later de kerkklokken van Westmaas. Teruggekomen bij de watersport trek ik m’n schaatsen uit. Op dat moment vliegen er een stuk of tien zwanen laag over me heen. Een mooi gezicht en typerend geluid.
’s Middags weer terug naar het ijs. Het is nog drukker dan zaterdag en weer volop genieten voor iedereen.
