7 januari 2017 IJs (pegel) koude dag




Op vrijdag 6 januari werd het al aangekondigd: zaterdag code oranje in heel het land. Vanuit het westen zou het eerst in de avond licht gaan sneeuwen en daarna ijzelen. Het zou erg glad kunnen worden.  Rond middernacht viel er inderdaad eerst wat sneeuw en tegen de ochtend ging het een tijdje behoorlijk regenen. Als dat allemaal ijzel zou worden zou het inderdaad spek glad worden.  Dat werd het uiteindelijk hier niet. De ondergrond was waarschijnlijk net niet koud genoeg om ijzel te vormen. Je moest buiten wel een beetje uitkijken, maar je kon toch nog goed uit de voeten.
Tijdens een rondje fietsen rond de Binnenmaas viel het gelijk al op dat er op heel veel plekken ijspegels hingen: aan verkeersborden, aan bankjes, aan takken en allerlei ander soort bordjes. Ook was het mooi om te zien dat alle takken van de bomen verpakt waren in een laagje ijs.
Besjes die nog aan de boom hingen waren ook verpakt in het ijs. Het allerlaatste appeltje aan de bomen aan de Ritselaarsdijk zat ook in het ijs en paste zich mooi aan aan de situatie vanmorgen: oranje.
Ondanks dat de temperatuur rond 0 °C was. Voelde het door de harde zuiden wind ijskoud aan. Dat merkte ik vooral als de handschoenen even uit moesten voor een foto. Het duurde dan weer een tijdje voordat die op temperatuur waren. Ik hoopte maar dat ik dan voorlopig niets bijzonders zag, zodat de handschoenen aan konden blijven.
Ik zag  heel wat schapen staan vanmorgen. Op hun vacht zat ook een laagje ijs. Ik denk dat ze daar weinig last van hadden. Meer last hadden ze van de koude wind. Ze stonden allemaal dezelfde kant op: met hun kont in de wind.
Ook veel ganzen op de weilanden te zien vanmorgen. Vlak voor de molen in de St. Anthonypolder zaten er honderden bij elkaar.  Een paar maakten er herrie en gingen de lucht in. Niet lang daarna gingen ze allemaal met veel kabaal  in de lucht.
Als ik langs de N217 kom zie ik dat de beukenbomen aan de kant waar de wind vandaan komt spiegelglad zijn van het ijs. Als de weg zo zou zijn geweest, dan was fietsen onmogelijk.

Ook staat hier een veld vol paarse spruiten. Een mooi gezicht, zeker nu ze bedekt zijn met een laagje ijssneeuw.
Op het eind van het rondje kom ik nog langs een toepasselijk bord.  De winters worden over het algemeen wat zachter. Maar de laatste maanden is het toch wat kouder dan de laatste jaren. Je weet het maar nooit. De winters zijn niet weg!
Doordat het flink waaide vanmorgen kwamen de takken van de bomen  tegen elkaar aan. Met al dat ijs er omheen zorgde dat voor een bijzonder geluid. Net alsof er steeds glazen tegen elkaar vielen.
 Af en toe viel dit met veel geraas naar beneden.
 Deed me een beetje denken aan deze muziek van Vivaldi. De kou van deze ochtend is trouwens ook terug te horen in deze muziek.
Klik op het logo hiernaast voor alle foto’s van vanmorgen.
Klik op het logo hiernaast om te kijken waar ik was vanmorgen.