Na een mooie droge zomer is het op het ogenblik ook een mooie droge nazomer. De laatste dagen erg rustig helder weer. Dat geeft in de eerste ochtenduren wat mist. En dat levert weer hele mooi plaatjes op. Vanmorgen wil ik wat van deze mooie plaatjes vastleggen.
Als het nog donker is, zie ik dat het in ieder geval helder is en een klein beetje nevelig. Dat lijkt perfect te worden. Als het al flink schemert vertrek ik.
De zon zal net na half acht opkomen, maar zo aan de nevel te zien, zal ik de zon pas rond achten zien schat ik.  Ik heb een mooi plekje in gedachten om de zon te gaan zien: het zijpad aan de Groeneweg (zijweg Ritselaarsdijk). Daar heb ik mooi uitzicht over de weilanden.
Al fietsende wordt het steeds lichter, maar ook steeds mistiger.
Ik ga over de Ritselaarsdijk. De lucht kleurt wat rood boven de knotwilgen. De koeien en schapen die er lopen staan nog in de mist.
Ik ga de Groeneweg op en sla halverwege het grindpad in naar links. Op het einde bij het hek aangekomen stap ik af en is het nu wachten op de Zzn.
Links van me zwemt er net een familie zwanen weg. In de weilanden hoor ik tientallen ganzen . Het lijkt of er links van me andere ganzen zitten dan rechts. Ze klinken in ieder geval net iets anders. Ik kan het niet controleren, want ik zie niets.
Vlak voor me zitten twee winterkoninkjes. Ze hebben mij niet in de gaten en zijn druk in de weer met het zoeken naar voedsel. Ze zijn er erg behendig in; ze schieten overal even makkelijk tussendoor op zoek naar een lekker hapje.
Intussen is het tegen achten en laat de Zon zich voor het eerst voorzichtig zien door de nevels.  Af en toe verdwijnt hij weer, maar dan breken de stralen definitief door.
Het wordt heel mooi, vooral de tientallen spinnenwebben, vol met druppels, lichten mooi op. Ik blijf nog een tijdje kijken, totdat de zon te fel wordt en de mist langzaam verdrijft. Ik ga weer terug over de Ritselaarsdijk. Daar zijn de koeien en schapen ook uit de nevels te voorschijn gekomen en laten zich gemakkelijk fotograferen.