23 Februari 2014 Langs Leeuweriken en Rechte Paden
Het belooft vandaag een mooie lente achtige zondag te worden. In de schemering worden we in ieder geval al gewekt door veel vogelgezang. Als ik tegen zonsopgang vertrek, zie ik op de thermometer dat het 5° C is. Bij ons is de regel dat deze temperatuur de grens is voor wel of geen handschoenen aan. Ook omdat de Zon zo opkomt doe ik geen handschoenen aan. Handschoenen aan is ook lastig met foto’s maken.
Ik ben nog maar net weg en zie de zon als een felle oranje bol opkomen boven de Binnenmaas. Hier voel ik ook dat het best hard waait en het behoorlijk fris aanvoelt. Ik fiets verder en stop bij de Visvereniging van Westmaas. De zon schijnt mooi over het water en vanaf hier kan ik een mooie foto maken van de Binnenmaas.
Via het strandje van Westmaas vervolg ik mijn weg op de Munnikenweg.
Vanmorgen had ik het idee om voor mij wat onbekende weggetjes in te gaan. Ik fiets er vaak voorbij, maar weet dan niet precies hoe die weggetjes lopen en waar ze op uitkomen. Een paar van die weggetjes liggen langs en achter de Oudendijk. Daar ben ik onderweg naar toe, maar hoe zal ik daar heen gaan? Ik kan er zo snel mogelijk naar toe fietsen, maar kan ook een klein ommetje maken via het Oude land van Strijen. Gelukkig kom ik een glazen bol tegen. Ik kijk erin en zie dat ik via het Oude land van Strijen moet gaan. Ik ga via de Groeneweg richting de Hoekseweg. Dit is het eerste rechte pad dat ik vandaag zal fietsen en er zullen er nog vele volgen. Aan het begin van de Groeneweg zijn de houten schuren, die hier stonden afgebroken en er wordt iets nieuws gebouwd.
Ik heb spijt dat ik geen handschoenen heb aan gedaan. Ik heb tegenwind en de wind is echt nog koud. Niets meer aan te doen. Voor me uit vliegt steeds een grote zilverreiger. Hij landt steeds een stuk verder op. Kom ik weer in de buurt, dan vliegt ie weer op en gaat weer een stuk verderop zitten.
Op het einde van de Groeneweg ga ik links af de Hoekseweg op. Als ik links bij de weilanden kom hoor ik veel vogelgezang en ik kan m’n oren bijna niet geloven, maar het zijn leeuweriken, die volop zingen alsof het de mooiste lente dag is die er maar kan zijn. Wat heerlijk om dit gezang weer te horen. Daar had ik echt niet op gerekend. Goed dat de glazen bol mij deze kant op stuurde. Hier in de weilanden zitten ook veel ganzen. Er zit één gans tussen, die ontzettend te keer gaat.
Ik sla het pad in dat naar de kartbaan gaat. De eerste racers zijn daar ook alweer gearriveerd. Op het einde naar rechts de Molenweg in. Hier zit de zilverreiger weer en op een draad van de hoogspanningsmast zit een torenvalk te loeren. Uit de rechter berm schiet een haas de weg op en wil links het weiland weer in, maar moet dan wel een brede sloot over. Hij neemt een aanloop en ik denk nog dat haalt ie niet en inderdaad de sloot is veels te breed en hij belandt in het water. Voor hem geen probleem; hij zwemt naar de kant, klimt erop en rent weer verder. Op het einde ga ik naar rechts de Oudendijk op en een stukje verder naar links. Dit weggetje, Korteweg oost, is er één die op de planning staat vanmorgen; hij is recht en ik weet niet precies waar die op uit komt. Halverwege de weg is aan de rechter kant een mooi fruit boomgaardje . De bomen zijn net gesnoeid en staan er keurig bij. Tijdens de bloei zal dit een heel mooi plekje zijn. Er staat ook een schuurtje in het midden en m’n oog valt op een klein bordje bij de deur met de mooie tekst: “God bless this garden” en zo te zien heeft Hij dat zeker gedaan.
Op het eind kom ik uit op de Boomdijk, ik ga links af en kom op een viersprong met picknickplaats. Hier komen bij elkaar Boomdijk, Bomendijk, Korteweg en Lange Biesakkerweg. De Korteweg is afgesloten met een slagboom. Op deze viersprong staat een mooie boerderij en op het infobord, dat hier bij de picknickplaats staat, lees ik dat de Es het meeste voorkomt in de Hoeksche Waard, maar dat vermoeden had ik al. Voordat ik dat kon lezen moest ik wel eerst de algen van het bord af vegen.
Ik vervolg m’n weg en sla de Meeuwweg in. Aan het begin van deze weg staat ook een boerderij en daarvoor loopt een pony los. Deze weg is zo te zien aan het bord een “eigen weg”, maar de oude slagbomen staan open, zouden ook niet meer dicht kunnen zo te zien. Halverwege deze weg staat een eindje van de weg een boerderij omgeven door bomen. Dit is me nooit eerder vanaf de Oudendijk opgevallen. Ik kom weer op de Oudendijk, ga naar rechts en een eindje verder weer naar recht en kom nu uit op de Oud Klemsedijk. Aan het begin staat weer een infobord met een verhaal over de wilgen, waar deze dijk vol mee staat, maar aan het begin staat een mooie grote populier. Ik neem de eerste weg rechts en kom weer op de Bomendijk.Tot nu toe veel tegen wind gehad, maar vanaf nu meer voor de wind en dat voelt gelijk veel lekkerder aan. Bij de Viersprong neem ik nu de Lange Biesakkerweg. Lang is ie zeker, maar ik fiets hem niet helemaal uit, want ik neem de afslag Oost Biesakkerweg. Op de hoek staat een boerderij met daarachter een grote boomgaard, die doorloopt tot de Boomdijk. Ik ga een stukje naar links en passeer honderden sneeuwklokjes, die hier onder de bomen staan te bloeien. Ik ga naar rechts de Kloosterweg in en stop halverwege bij de hoogspanningsmasten. Deze eindigen bij Klaaswaal, maar waar beginnen ze eigenlijk?
Nog een stukje Oud-
Dat was een mooi tochtje met veel voor mij toch nog onbekende weggetjes en die zijn er nog veel meer in de Hoeksche Waard.
Beluister het mooie gezang van de leeuwerik
De Leeuwerik maakt veel los in mensen: er worden boeken over geschreven, muziek gecomponeerd, gedichten gemaakt enz.
Mooie muziek over de leeuwerik is b.v. gemaakt door Ralph Vaughan Williams
Zomaar wat dichtregels uit 1910
In het ijle blauw verloren
Volgt mijn oog niet meer uw vlucht
Maar uw antwoord dwaast mijn oren
Met zijn zaligheid gerucht
P.C. Boutens
