Na een bewolkte dag en vooravond was de nacht helder. Wat een geluk, want om 2.30 uur zou het gaan gebeuren: de maan gaat Saturnus bedekken. Ik had de wekker gezet op 2.10 uur. Ik zette de sterrenkijker neer en was klaar om te gaan kijken. Met het blote oog was het ook al een mooi gezicht, Saturnus net boven de maan. Door de sterrenkijker was het fantastisch: de geringde planeet te zien in één veld met de maan. Het was nog veel mooier dan een foto uit m’n boek.
De kraters van de maan komen steeds dichter naar Saturnus toe. Het was zo spannend om op het moment te wachten dat de onzichtbare rand van de maan Saturnus zou gaan bedekken. Hoewel ik zag dat het 2.30 uur was, was het toch nog onverwachts dat ineens de ring van Saturnus werd gegrepen door de maan. Ik begon te tellen en goed te kijken. Na ong. 33 tellen was Saturnus weg. Tijdens het tellen hoorde ik de kerkklok van Mijnsheerenland en Westmaas slaan. Het was een heel bijzonder moment


Klik HIER voor een andere site over deze bedekking