home Hoeksche Waard Natuurtochtjes welke ster zie ik daar foto en film reclips werk terug in de tijd

De eerste keer weer op pad dit nieuwe jaar. Dit jaar ligt de Haringvlietbrug er 50 jaar. Een mooie gelegenheid om daar eens te gaan kijken.

De dag begint erg mooi; als ik voor het eerst naar buiten kijk om te zien of het helder is, zie ik de planeet Jupiter laag in het westen staan en als ik naar het zuiden kijk om Mars te bewonderen zie ik net een mooie felle vallende ster.

Voordat ik op pad ga, speel ik eerst bakkertje en maak wat mooie bruine bolletjes.  Nadat ze gebakken en opgegeten zijn vertrek ik in de schemering richting de Haringvlietbrug. Na het ontzettend zachte weer van de afgelopen week, is het vanmorgen een stuk frisser en moet ik zelfs ruiten krabben. Onderweg zie ik de lucht mooi rood roze kleuren.  Het belooft een mooie ochtend te worden.  Vanuit de verte zijn de hoge hoogspanningsmasten met de rode lampen al goed te zien.  Tot mijn verrassing zie ik dat het erg druk is op de secondaire weg bij de brug. Dat had ik niet verwacht. Meestal zie ik niet zoveel mensen, als ik zondagochtend vroeg op pad ga. Er staan allemaal auto’s met trailers met boten erop. De boten worden een voor een te water gelaten. Nederlanders, Belgen, Duitsers, ze staan er allemaal. Ik vraag aan één van hen of dit een club is. Maar nee, iedereen komt op eigen gelegenheid en gaat lekker vissen. Het schijnt hier elke dag druk te zijn.  Ik loop eerst een stukje richting het oosten en werp een eerste blik op de brug.  Er rijden al aardig wat auto’s over de brug, ook regelmatig een vrachtauto. Als ze over het beweegbare gedeelte van de brug rijden geeft dat behoorlijk wat herrie.

Thuis had ik nog bedacht dat ik met mijn kennis van de sterren toch zou moeten kunnen zien op Google Earth in combinatie met Stellarium waar ik de Zon op zou zien komen.  Na te hebben gekeken kwam ik tot de conclusie dat de Zon  mooi opkomt boven het water gezien vanaf het strandje.  En ja hoor ik heb goed gekeken; de Zon komt schitterend op boven het water van het Haringvliet.

Ik loop terug en zie de eerste zonnestralen op de brug. Er varen nog steeds bootjes uit en varen door de gouden zonnestralen op het water. Ik loop onder de brug door en hoor het verkeer over me heen razen.  Ik ben benieuwd wat er aan de west kant van de brug is. Het is heel lang geleden, dat ik hier geweest ben en kan het me het niet herinneren wat er is. Ik kom bij een mooi strandje met op de kant een aantal windmolens. Ik kijk uit richting het westen en zie links in de verte de contouren van Tiengemeten en rechts de Kaai van Zuid-Beijerland. Het had mooi geweest om langs het water richting de Kaai te lopen, maar het bekende bordje “Verboden toegang” laat dat niet toe.

Ik loop richting de enorme hoge elektriciteitsmast en dat is toch wat beangstigend om daar onder door te lopen. Maar ook een mooi gezicht; die  hoge mast tegen de blauwe lucht.  In de struiken achter de mast zijn net een aantal staartmezen gearriveerd en een stukje verderop vliegen een stuk of vijf merels weg.  Er ligt ook overal veel aangespoelde rommel , van stukken plastic tot lege bierblikjes. Aan de andere kant van de brug (oostkant) zijn er veel bloemblaadjes aangespoeld, gele en rode, het strandje ligt er vol mee.

Als ik naar de overkant kijk, lijkt het alsof er halverwege een eilandje onder de brug ligt. Ik ga lopend over de brug kijken of dit waar is. De klok, die aan het begin van de brug hangt staat nog op de zomertijd. Ik denk niet dat daar ooit rekening mee wordt gehouden.  Hoe verder ik op de brug ben, hoe meer ik mij afvraag of het niet gewoon de overkant is, die ik aanzag voor een eilandje.  Het ligt in ieder geval niet halverwege, want als ik daar ben, ligt het “eilandje” nog steeds ver weg. Als ik al bijna aan de overkant ben, zie ik dat het “eilandje” ook gewoon de overkant is.  Het is een breder stukje land met daarachter water. De weg gaat over een smal stukje verder richting het Hellegatsplein.

Bij de overkant aangekomen stap ik over de vangrail en ga even beneden kijken en maak een paar foto’s van deze kant van de brug.

Op de terug weg is het toch wat drukker op de brug en moet ik goed aan de kant blijven lopen, want er passeren toch aardig wat auto’s en fietsers.  Na een kwartier lopen ben ik weer terug aan de Hoeksche Waard kant. Op het bekende beeld dat aan het begin van de brug staat is te zien dat de brug er inderdaad 50 jaar ligt; op de voet staat met grote cijfers 1964. Weer terug gekomen bij de auto zie ik dat er nog steeds mensen bezig zijn hun boot in het water te laten.

12 januari 2014 Rond de Haringvlietbrug

Over de opening van de Haringvlietbrug lees je meer op de pagina van 1964. Op die pagina ook meer info over de Haringvlietbrug.