Een tijd geleden droomde ik eens dat ik wakker werd en door de gordijnen naar buiten keek en zag dat het een stralende dag was en ik riep: “Ik ga skeeleren”. Maar toen ik echt wakker werd was het een sombere herfstdag..
Maar vanmorgen, tweede paasdag, werd ik wakker en buiten zag het er stralend uit en ik riep: “Ik ga  skeeleren”.
Eerst thuis wat gegeten en daarna in de auto gestapt en naar de Ritselaarsdijk gereden.
Ik zag dat de Binnenmaas er schitterend bijlag: boven het water was het wat nevelig en de Zon stond er prachtig boven. Aan de Ritselaarsdijk m’n skeelers aangedaan en vertrokken. Het is feest buiten: de Zon schijnt uitbundig en de vogels kwetteren er op los.  Een deel van de knotwilgen is geknot, op een ander deel staat alweer éénjarig hout en op weer een ander deel staat nog ouder hout.
Na de Ritselaarsdijk rij ik de Groeneweg in. Links van me staat de Zon, die steeds hoger klimt en rechts, en op dezelfde hoogte als de Zon staat de Maan, die aan het ondergaan is.
Boven het land hoor ik de kieviten en langs de slootkant wat piepers. Ook is zo hier en daar het mooie geluid van de veldleeuwerik  te horen.
Weer teruggekomen aan het begin van de Groeneweg ga ik nog rechts af de Ritselaarsdijk, Appeldijkje, op en dan weer terug naar de auto.