Winterse week in februari 2021 ( 7-
Van zaterdag 6 februari op zondag 7 februari hadden we ineens een serieuze aanval van de winter. In de loop van zaterdag werd het steeds kouder en ging het ook al wat harder waaien. We gingen nog zonder sneeuw naar bed, maar toen we wakker werden was de wereld wit en waaide het hard. Het leek eerst of we geen sneeuw meer zouden krijgen overdag, maar het begon toch nog wat te sneeuwen en door de harde wind stoof de sneeuw alle kanten op. Uiteindelijk lag hier gemiddeld een centimeter of 7.
Zondagmorgen een wandelingetje door het dorp
In de middag moest ik even naar de Blaaksedijk toe. Ik besloot met de fiets te gaan. Het fietsen viel niet mee. De wegen waren overal nog wit. Zo hier en daar lag al een bandenspoor van auto’s en daar was wel aardig doorheen te fietsen. Zelfs de provinciale weg was nog niet goed begaanbaar. Veel sneeuw was van het land de sloot ingewaaid en dat gaf spectaculaire beelden.
Op dinsdagochtend ga ik kijken of de Binnenmaas al dicht gevroren is, want stel je voor dat we weer eens zouden kunnen schaatsen op de Binnenmaas. Maar helaas hij ligt nog helemaal open.
Wel ligt er een tak in het water en aan die tak hebben zich prachtige ijspegels gevormd. Echt een kunstwerk. Ik wacht nog even tot de zon opkomt en dan is het plaatje compleet.
Van de week moet ik de Schotse hooglanders op Kuipersveer wat extra in de gaten houden. Af en toe even kijken of ze nog wel goed bij het gras onder de sneeuw kunnen. Op dinsdagmiddag ga ik voor het eerst even bij ze kijken. Ze lopen er rustig bij en kunnen moeiteloos bij het gras. Alles onder controle dus.
Op woensdagochtend, ondanks de lage nachttemperaturen, nog geen bevroren Binnenmaas helaas. Ook de komende nachten gaat het matig vriezen. Zou de Binnenmaas ook hier nog dicht gaan?
Donderdagmiddag is zonovergoten en ik ga nog een keertje richting Kuipersveer en maak er gelijk een mooi uitje van. Tot m’n verrassing zie ik dat het Jack Dawson Greenpad niet is gestrooid en geschoven. Het fiets wat lastig, maar is een prachtig gezicht; de bomen en de blauwe lucht. De sloot langs de Buitengorzendijk is op sommige plekken aardig vol gewaaid met de sneeuw. Op andere plekken hangt de sneeuw in allerlei vormen over de slootsrand heen.
Bij Kuipersveer ga ik eerst wandelen richting de Blankert. Ik wil via de griend,
maar dat gaat niet lukken vandaag. De griend is helemaal volgestroomd. Het water
in de rivieren staat hoger op het ogenblik, omdat er veel regen -
Tegen zonsondergang ben ik terug bij de Schotse hooglanders. Ze staan mooi in de zon met achter hen de dijk die in het licht van de ondergaande zon ligt.
Vrijdagochtend ligt een heel klein stukje van de Binnenmaas bij het strandje van Mijnsheerenland dicht gevroren. En in de verte zie ik ook wel dat de Binnenmaas dicht ligt. En zowaar is er al een waaghals aan het schaatsen ter hoogte van recreatieoord.
Ik wil ook wel graag wat schaatsen en kom uiteindelijk terecht bij de ijsclub van Greup, maar net als ik daar aankom, wordt de ijsbaan alweer gesloten. Op een singeltje aan de overkant van de weg kan ik toch de eerste baantjes trekken.
Vandaag zou het moeten gaan gebeuren: schaatsen op de Binnenmaas. Voor de zoveelste keer van de week loop ik naar het strandje. Hier ligt de Binnenmaas weer helemaal open. De opkomende zon legt een oranje gloed over de sneeuw.
Net voor koffietijd rijden we een rondje om de Binnenmaas om te kijken waar er al geschaatst wordt. In de kom van Maasdam zien we de eerste schaatsers op het ijs en bij het recreatieoord zijn er ook mensen aan het schaatsen.
Snel weer naar huis om m’n schaatsen te halen en eindelijk weer de Binnenmaas op na negen jaar. Het eerste stuk, vanaf het recreatieoord, gaat richting Maasdam en is goed dik ijs. Na een tijdje rijden, kan er alleen aan de kant van de St. Anthoniepolder verder gereden worden tot ongeveer de laatste huizen van de Polderdijk voor de molen. Het ijs is hier minder dik en kraakt aardig. Er ligt een wak en niemand durft er nog omheen. Ook richting het Zwanegat wordt nog erg weinig geschaatst. Hoe lang is het niet geleden dat het ijs zo mooi was hier. Begin jaren ‘90?
Na de middag weer terug en ik zie dat er nu wel om het wak is heen geschaatst. Ik doe het ook maar en kan nu door schaatsen tot Maasdam. Ook richting het Zwanegat wordt nu geschaatst. Tussen een paar wakken door ligt de schaatsroute richting het Zwanegat. Daar kan zelfs een glaasje punch genuttigd worden. Tot zonsondergang op het ijs gebleven en afgesproken dat we morgen net voor zonsopgang weer op het ijs staan.
Zondag 14 februari wordt een onvergetelijke schaatsdag. En dan zeker hoe de dag begint.
Het is helder en in het oosten hangt een wolkensliert, die door de zon schitterend
roze-
Net voor zonsopgang staan we op het ijs en zien al schaatsende de zon opkomen. We
schaatsen een paar rondjes Maasdam-
De laatste rondjes kunnen niet meer tot Maasdam. Er zijn een paar schaatsers door het ijs gegaan op de plek waar om het wak geschaatst moest worden. De rest van het ijs blijft goed. Tot de zon begint te dalen blijf ik op het ijs. Het was maar een paar dagen, maar zo ontzettend fijn.
Je zag iedereen ontzettend genieten. Wie weet hoelang we hier weer op moeten wachten…..
Maandag zet de dooi in en een week later is alle ijs en alle sneeuw verdwenen en is het 16 °C
Bekijk HIER nog mooie drone-