21 juni 2020 Zuiddiepbos
Het is een stralende zondagmorgen, een mooie morgen om het Zuiddiepbos in Puttershoek weer eens te bezoeken. Zodra ik dit bos binnenstap is het één en al vogelgekwetter. Vooral de groenling laat zich aan het begin heel duidelijk horen. En een eindje verderop maken de tuinfluiter en de zwartkop een wedstrijdje wie het het langste volhoudt.
Wat me vooral opvalt is dat het pad veel smaller is dan vorige keren; het is mooi vol gegroeid. En doordat het zo vol gegroeid is, valt me nog iets op. Als er een trein aan komt razen is er veel luchtverplaatsing door de koker die hier staat. De vrijgekomen wind raast door de boomtoppen.
Halverwege het pad is een mooi doorkijkje op het water. En om extra van dit plekje te kunnen genieten, staat er een mooi bankje dat hier precies past.
Altijd veel huisjesslakken op dit pad en m’n oog valt op een huisje dat in de greep gehouden wordt door een klauw van een plant. Ik moet even heel goed kijken hoe dit nu precies zit; de slak heeft zich toch zelf vastgeplakt aan deze bloemknop.
Op het einde van het pad ga ik naar rechts en daar lopen een aantal paarden. Eén paard valt me in het bijzonder op. Het is wit en heeft ook een wat afwijkend figuur, het lijkt een korter lijf te hebben. Ze zoekt constant ruzie met één van de andere paarden.
Er gaan vanmorgen ook heel wat bloemetjes en diertjes op de foto of tegelijk, zoals hier op deze pluizebol van de paardenbloem.
