22 maart 2020 Wandeling tussen Kuipersveer en de Blankert
Na de winter, die maar geen winter wilde worden, maar meer leek op een hele lange herfst met veel neerslag en veel wind, is nu de lente begonnen. Het is stralend weer. Kan niet beter zou je zeggen, maar er is iets dat overal een schaduw over legt: het coronavirus. Normaal zou ik in de kerk zijn deze tijd, maar er kunnen geen kerkdiensten zijn. Het coronavirus heeft de maatschappij in z’n greep en er is haast geen ontsnappen aan. Toch maar even ontsnappen met deze wandeling en genieten van de ontluikende lente.
En ik heb ook zin om lekker weer foto’s te maken.
De wandeling voert me eerst door de grienden bij Kuipersveer langs de Oude Maas met de knotwilgen.
Al wandelend door de grienden valt het me op dat er overal dezelfde zaailingen staan. Ze zijn ook overal ontkiemt: op de grond, op oude boomstronken, op mos enz. Ze zouden haast van wilgen moeten zijn, omdat er geen andere soort boom staat.
De glinstering op het water is zo mooi. De kleur verandert in zilver. Ganzen laten zich horen en uitgebloeide planten van vorig jaar steken mooi af tegen de strak blauwe lucht.
Tussen wat andere bloeiende planten zie ik ineens een bloeiende pinksterbloem. Dat is wel erg vroeg. Later lees ik op Vroege Vogels dat de eerste bloeiende pinksterbloem in Nederland ooit op 20 maart is gezien. Deze komt dus aardig in de buurt.
Op de terp bij de Blankert staat een kersenboom. De knoppen staan op springen. Als ik goed kijk naar de boom zie ik dat de helft van de boom dood is. Dat was twee jaar geleden zeker nog niet zo. Toen heb ik hem nog geheel bloeiend op de foto gezet.
Over de dijk loop ik terug. Op het water zitten verschillende eenden. In het riet valt m’n oog op een klein vogeltje. Even de verrekijker erbij en zie ik dat het een roodborsttapuit is.
