9 juli 2017 Prachtige ochtend tussen klaprozen, kleine karekieten en rijpend graan




Het is al weken lang echt Nederlands zomerweer. Aangename temperaturen, af en toe eens wat echt warme dagen en net op tijd weer eens een bui. Ook vandaag lijkt weer zo’n mooie zomerdag te worden.
We worden dagelijks net na vieren gewekt door prachtig merelgezang. Op z’n vroegst begon hij om vier uur, maar nu de dagen weer wat korter worden, past hij zich aan en begint iedere dag ietsje later.
Als ik om half zes op pad ga vandaag, zie ik de volle maan net ondergaan boven Westmaas.
Vanmorgen ga ik eens een lekker eind fietsen. Een tijd geleden zag ik en fietspad liggen, waarvan ik niet weet waar dat precies uitkomt. Daar ga ik zeker eens kijken. De overige route laat ik maar over aan het toeval. Op het moment dat de maan aan het onder gaan is, komt aan de andere kant de zon op. Als ik bij het strandje van Westmaas kom, staat de zon al een stukje boven de horizon en strooit z’n gouden stralen uit over de Binnenmaas. Boven het land en zeker boven de sloten hangen nog wat nevels. Ik fiets de Munnikenweg uit en kom langs het huis, waar de kleurrijke en hoge hortensia's in volle bloei staan.
Heel de morgen ruikt het naar een droge zomerdag. Dat komt vooral door de geur van het graan dat ik overal ruik. Zo hier en daar is al een stuk gerst geoogst en juist die stoppelvelden ruiken naar droogte.
Via de Groeneweg kom ik op de Hoekscheweg, waar ik een stukje land zie vol wilde planten, waaronder de klaproos. Het is een stukje biodiversiteit van het  Hoekschewaards Landschap.
 Op de Oudendijk zie ik hoog in een dode boom twee spreeuwen zitten. Eén is erg afwijkend, want die heeft een witte staart en witte vlek en ook een lichte snavel.
Vanaf de Oudendijk zie ik in de verte een veld vol klaprozen. Die wil ik graag van dichtbij bekijken. Daarvoor ga ik de Korteweg-oost in. Halverwege deze weg ligt een mooi onderhouden boomgaardje, waar ik al meer geweest ben. Op de deur van het schuurtje hangt een bordje met de tekst “God bless this garden”. Het hangt er gelukkig nog steeds.
 Als ik achter langs deze tuin loop, kom ik uit bij de klaprozen. Je ziet het steeds vaker in de Hoeksche Waard, zomaar ergens een strook met deze mooie bloemen.  Ze zijn allemaal rood op een paar roze na.
De Oudendijk ligt er mooi bij vanmorgen. Maar ik zie ook iets minder moois: de grote iep, die vlakbij de afslag van de Korteweg-oost staat is getroffen door de iepenziekte. Hij leeft nog wel, maar ziet er kaal uit en de blaadjes die er aan zitten zijn erg klein. Maar er is gelukkig ook veel moois te zien: weilanden in het zilveren zonlicht vol met koeien, twee duifjes op de rand van een schuurraampje, een duif op een tak, uitkijkend over de weilanden, een oude perenboom, een groepje wilgen in het land en een land vol wit bloeiende aardappels.
Ik werd ook nog wel verrast door een rij bomen tegenover de oude perenboom. Deze bomen waren mij eerder niet opgevallen. Ik denk dat het haagbeuken zijn. Een andere keer nog maar eens goed naar kijken. Zo is dit een dijk met veel verschillende soorten bomen.
Vanmorgen kwam ik veel bloeiende aardappelvelden tegen. Verreweg de meesten bloeien wit, maar zo hier en daar ook een paarsbloeiend veld. Maar wel soort bloeit nu wit en welk paars? Ik kan er niet achter komen. Doré bloeit wit, maar de rest….
Ik heb de Oudendijk intussen achter me gelaten en ben op de Buitendijk aan beland. Hier ga ik al snel weer de dijk af naar rechts. Dit heet ook nog Buitendijk, maar het is even geen dijk. Een groene specht vliegt voor me uit en even later gaat er een roodborsttapuit  op een paaltje zitten en laat zich goed bekijken. De windwijzer, die ik een aantal jaren geleden ook op de foto zette,  gaat nu weer op de foto. Hij is net als ik ook wat ouder geworden.
 In het bosje dat een stukje verderop staat hoorde ik toen veel vogelgezang, waaronder een nachtegaal. Deze morgen is het hier opvallend stil. In het riet langs de sloot daarentegen komt heel veel geluid. Vooral van de kleine karekiet. Ik zie het riet wel bewegen, maar krijg hem niet te zien. Een eindje verderop is dat anders. Langs alweer een mooi bloemenveldje ligt een sloot en daarin hoor en zie ik de kleine karekiet. Ook zit er een rietzanger, deze zingt net even anders en verraadt zich door steeds een stukje op te vliegen en dan weer ergens in het riet of in het bloemenveld neer te strijken.
Net voordat ik de Buitendijk weer op fiets valt m’n oog op een grote gele zwam, die onderaan een wilg zit. Deze zwam is al mooi om te zien, maar het bijzondere is nog dat het bewoond wordt door een aantal  oranje zwarte kevertjes. En wat een bof: in deze wilg zit ook nog een grote bonte specht.
Aan de Buitendijk ligt ook het fietspad, waarvan ik niet weet waar het precies heen gaat. Het loopt naar het oosten, maar waar het eindigt is nu nog een raadsel. Ik kom als eerste een vrij tamme ekster tegen. Hij is erg in de weer met een stukje voedsel, maar gaat er uiteindelijk toch vandoor. Een eindje verderop staan een stuk of 50 koeien in de wei. Ze staan een aardig eindje bij me vandaan, maar zodra er één mij in de gaten krijgt, komen ze allemaal in een draf op me af. Ik heb ze helaas niets te bieden. Er zitten wel heel veel vliegen om hen heen en ook binnen de kortste keren om mij heen. Tijd om weer verder te gaan. Ook hier constant het geluid van Kleine karekieten en ook tijdelijk de geur van heel veel uien.
 Het fietspad is niet zo lang en na een kilometerje is het einde al in zicht en ga ik linksaf de Wielweg op. Langs deze weg ook rijpend graan en klaprozen.
Bovenop de Weelsedijk is het even kijken waar ik heen ga. Het toeval wil dat ik rechtdoor ga en via de buitenkant van de vogelwijk van Strijen bij de Bovenweg probeer te komen. Helemaal buitenom gaat niet: een sloot blokkeert de weg. Via een stukje tussen de huizen door kom ik bij de Bovenweg en ga ik over de grindpaden door het Oude Land van Strijen. Er staan, zoals altijd, veel koeien in de weilanden. Maar ook hier heel veel vliegen om de koeien heen. Er wordt wild met de staarten gezwaaid. Twee koeien, ieder aan een kant van de sloot, hoor ik bijna tegen elkaar zeggen; “Heb jij ook zo’n last van die vliegen.”
 Ik heb het al vaker gezegd, maar door het Oude Land van Strijen is altijd prachtig.
Klik op het logo hiernaast voor alle foto’s van vanmorgen.
Klik op het logo hiernaast om te kijken waar ik was vanmorgen.
Ik was op een deel van deze route eerder op:
29 mei 2016   (Oude Land)
18april 2015  (Oudendijk, Buitendijk)
5 mei 2013      (Oudendijk)
25 april 2010  (Oude Land)
Bij het openen van deze pagina hoor ik de merel en de kleine karekiet.
Mooi spel vanmorgen vroeg tussen de zon en de maan. In het westen stond de volle maan op het punt om onder te gaan. In het oosten stond de zon op het punt om op te gaan. Eindeloos lijken ze hun rondjes te draaien.
Maar gaat dat altijd zo door: