29 mei 2016 Het bruist van het leven in het Oudeland van Strijen


Heel dit weekend werden er onweersbuien opgegeven met kans op veel neerslag in korte tijd. Hier in de Hoeksche waard viel het tot zaterdagavond erg mee; er vielen een paar grote spetters.
Als ik zondagochtend naar buiten kijk ziet het er nog steeds vriendelijk uit. De zon is net op en staat vuurrood aan de hemel. Eigenlijk had ik al op pad willen zijn. Dat is niet gelukt vanmorgen, omdat de Champions League finale uit liep op een verlenging met penalty’s .
 Toch zit ik ruim voor zevenen op de fiets richting het Oudeland van Strijen. Het is heerlijk fiets weer;  lekkere temperatuur, de zon schijnt en er staat niet te veel wind. Op de Ritselaarsdijk wordt er ook volop genoten van dit weer. Pony’s staan te eten aan de dijk, een eindje verderop ligt een schapenfamilie  wat te mijmeren in het fluitenkruid onderaan de dijk. Aan de andere kant van de dijk slaapt een aalscholver uit in een wilg en hebben de koeien het prima naar hun zin in de mooie groene wei. Doordat sommige weilanden pas gemaaid zijn, geeft dit mooie verschillende kleuren groen in het landschap. Ik fiets de Groeneweg in en passeer links een veld met tuinbonen. Er vliegt een vogeltje  op en ik denk dat het een leeuwerik is, die al zingend op stijgt, maar hij komt niet verder dan een paar meter en strijkt dan weer neer op de tuinbonen. Ik bestuur hem met de verrekijker en zie dat het een roodborsttapuit is. Er zitten er verschillende hier. De tuinbonen staan in bloei en hebben mooie roze-witte bloemen. Zo hier en daar zit er een druppeltje op het blad. Als ik een aantal jaren geleden in het voorjaar op dit kaarsrechte weggetje fietste dan wist ik zeker dat ik de gele kwikstaart zag, de leeuweriken hoorde zingen en graspiepers hoorde.  Vanmorgen zie ik één gele kwilstaart, hoor ik in de verte één leeuwerik en zie ik geen graspieper. Het gaat hier dus niet goed met de akkervogels. Een weg  (Hoekseweg) verder is het weer heel anders. Hier vliegen tientallen grutto’s onophoudelijk over me heen. Duiken even naar beneden of gaan tijdelijk op een paaltje zitten. Nooit voor lang. Roepende hun eigen naam vliegen ze weer op en maken weer een rondje. Vanaf hier zal ik ook steeds de leeuwerik horen en zien boven de weilanden.  Boven de weilanden vliegt ook een kiekendief, vast op zoek naar een lekker hapje. Ik ga het grindpad in (Voorweg). De weilanden zien geel van de boterbloemen en in die weilanden liggen de koeien heerlijk te herkauwen. Een grindpad verder, Vlaamseweg,  zitten drie meeuwen bij elkaar. Het lijkt wel of ze een wedstrijdje hebben gedaan: nummer 1,2 en 3 staan op het ereschavot. Bij een poeltje een stukje verderop staan wat  tureluurs en een paartje kluten heeft geen rust. Ze staan even, maar vliegen dan een rondje en gaan weer even staan bij het poeltje, maar nooit voor lang. Op het eind ga ik naar links de Waleweg op. In de sloot langs deze weg zie ik een gezin Canadese ganzen voorbij trekken. Ik ga naar rechts de Kreupelweg in, nou ja weg, dit is ook een grindpad. Zelfs de weilanden hebben hier een eigen adres. Ik ben intussen niet meer de enigste hier, er wordt hier door anderen gefietst, gejogd en gewandeld. Ze hebben groot gelijk, want het is een prachtige morgen. Ik ga linksaf de Bovenweg in en ga net voordat ik Strijen in zou gaan linksaf een pad in, door een bosje en kom uit eindelijk uit op een pad langs de Keen. Dit pad komt  uit bij het gemaal aan de Waleweg.  Ik kom weer langs de koeien en zie daar een kalfje drinken bij  moederkoe. Alle spenen worden keurig afgewerkt. De moeder lag eerst lekker en wilde niet dat het kalfje ging drinken. Moeder schrok denk ik van mij, omdat ik ineens bij het hek stond en ging staan. Het kalfje greep deze kans aan om nog een poging te wagen. Moeder vond het deze keer goed.
In de verte zie ik een boer pogingen doen om een kalfje in een andere wei te krijgen. Hoe hij het ook probeert het lukt hem niet. Het kalfje gaat steeds een andere kant op.
Als ik op de Molenweg fiets richting de Oudendijk, zie ik dat de lucht gaat veranderen. De zon verdwijnt er zal zich niet veel meer laten zien vandaag. Ik heb het getroffen, het was heerlijk.
Lees HIER hoe het komt dat de akkervogels het moeilijk hebben.
Ik was hier eerder in de buurt op: 21 april 2014, 8 december 2012,
10 oktober 2010,  25 april 2010, 22 juni 2008,  17 september 2006,
 24 juni 2001 en 6 augustus 2000
Ik zag vanmorgen lammetjes, jonge gansjes en kalfjes, die allemaal even hun moeder kwijt waren. Gelukkig werden ze allemaal weer herenigd.
Wie zong hier ook alweer over: