Bijna heel de maand december is het al zacht tot zeer zacht weer. De temperaturen zijn bijna steeds dag en nacht boven de 10 °C. Regelmatig gaat de temperatuur overdag richting de 15 °C. Ook met de kerstdagen is het zeer zacht. Met kerst is het sinds de officiële waarnemingen sinds 1901 niet zo zacht geweest.
Op tweede kerstdag ’s morgens maar eens gekeken hoe dat aanvoelt. In alle vroegte zag ik, net zoals de wijzen uit het oosten, de “ster” in het oosten opkomen. Een paar uur later kleurde de lucht boven de Binnenmaas mooi roze paars en kwam de zon even later op.
Ik stap op de fiets om de Binnenmaas rond te fietsen. Een dikke jas hoeft niet aan, een dun jack is voldoende.
In het park van Mijnsheerenland zie ik dat er een nieuw voetbal veldje is aangelegd en op de Munnikendijk bij Westmaas zie ik dat voormalig tuincentrum Buitendijk flink op de schop gaat. Ik fiets via de Munnikendijk de Ritselaarsdijk op. De weilanden zien door het zachte weer nog net zo groen als in de zomermaanden. Midden in zo’n groen weiland staat een zwarte zwaan met ver op de achtergrond wat witte soortgenoten. Aan de andere kant van de dijk vliegen tientallen ganzen de lucht in. Ze steken mooi af tegen de oranje ochtendlucht. Een eindje verder staan allemaal schapen heerlijk te grazen in het groene gras. Ze hebben allemaal een blauw achterwerk, maar dat komt niet door de kou. Op het andere stukje Ritselaarsdijk, met de vele appelboompjes, vliegt halverwege een grote zilverreiger over. Hij wordt achterna gezeten door een blauwe soortgenoot. Samen landen ze achter in het watertje. De zon schijnt op de gele rietkragen, die door het zonlicht veranderen in gouden randen langs het water en de rietpluimen deinen mee op de wind.
Aangekomen op de Polderdijk, is er veel verkeer. Allemaal op weg naar de Polderkerk, waar op deze Tweede Kerstdag ook een dienst gehouden wordt.
Als ik ter hoogte van de Poldermolen kom, verdwijnt de zon achter een grote donkere wolk en denk ik dat ik zon niet meer zal zien voordat ik thuis ben. Dat is gelukkig niet waar, want als ik aan de andere kant van de Binnenmaas ben, is de zon weer terug. De harde wind heeft de donkere wolk eerder verdreven dan dat ik dacht.
Als ik op de Vrouwehuisjes weg fiets wordt m’n aandacht getrokken door de spruiten op het land. Op één van de spruitenplanten zitten Jozef en Maria met het net geboren kindje Jezus. Het lijkt of alles nu ineens nog lichter wordt.

Onderweg kwam ik aardig wat fietsers en joggers tegen in korte broek. Ze zullen wel gedacht hebben toen ze mij zagen: “Wat doet hij met deze temperaturen in een lange broek.”