Iedere keer als ik met auto richting ’s-Gravendeel rij, zie ik net voor ’s-Gravendeel
een bord staan met daarop “Aardbeien te koop”. Als ik dan dat weggetje inkijk, denk
ik steeds: “Waar gaat dit weggetje eigenlijk naar toe”. Dat wil ik vanmorgen eens
gaan bekijken.
Op deze zaterdagmorgen is het in het oosten mooi helder en boven me zie ik wat kleine
wolkjes. Deze wolkjes kleuren mooi rood-roze door de zon, die nog onder de horizon
is. Via Puttershoek ga ik met de auto richting ’s-Gravendeel. In Puttershoek zie
ik de zon opkomen op de plaats waar vroeger de Suikerfabriek stond. Via de Molendijk
rij ik ’s-Gravendeel in en parkeer de auto ergens aan de Dordtse Kil. Vanaf hier
neem ik de fiets. Vanaf de Beverhoekstraat heb ik zicht op de Havenstraat en zie
dat dit het feestterrein is van de feestweek. Het terrein staat vol met kermisachtige
dingen. Ik ga de Molendijk op weer richting Puttershoek. De populieren, die hier
aan beiden kanten staan, worden door de zon beschenen. Op deze mooie ochtend ben
ik niet de enige, die al op is. Er wordt flink gejogd en regelmatig wordt ik ingehaald
door een wielrenner. Ook zie ik bij een boerderij aan de dijk een vrouw al driftig
het beddengoed uitkloppen. Ik neem na een tijdje de Eerste Kruisweg, die wordt doorsneden
door de N217. En aan de overkant van deze kruising hangt het bord, waar het vanmorgen
om draait: “Aardbeien te koop”. Ik vervolg de Eerste Kruisweg en zie ook hier joggers
en wielrenners. Halverwege zie ik aan de ene kant een zwanengezin zitten. De ouders
zijn net wakker en houden de wacht over de nog slapende jongen. Aan de andere kant
van de weg staat een gewas, dat ik niet gelijk herken. De zon staat er laag boven
en het gewas lijkt in goud te veranderen. Als ik wat dichter bij ga kijken, zie ik
dat het vlas is, maar al het zaad is op de grond gevallen. Het is mij onduidelijk
wat hier de bedoeling van is. Een eindje verder kruist de Boendersweg de Eerste
Kruisweg. Ik ga rechtsaf de Boendersweg in. Aan dit stukje weg staat eerst een huisje
en een stukje verder een boerderij: de Hoeksche Hoeve, bekend van de chips. Tussen
deze twee panden zitten op schrikdraden tientallen boerenzwaluwen. Als ik te dicht
in de buurt kom vliegen ze natuurlijk op en als ik een stukje verder fiets strijken
ze weer neer. Als ze in de lucht zijn en ik kijk omhoog, is de lucht vol met vrolijk
kwetterende zwaluwen. Ik fiets een stukje voorbij de Hoeksche Hoeve tot ik niet verder
kan; de HSL doorkruist mijn pad. Ik fiets weer terug naar de Eerste Kruisweg en ga
naar rechts. Hier is de plek waar de aardbeien echt verkocht worden, maar nu nog
even niet. Rechts van de weg staat een mooie oude boerderij, Landzicht. Net voorbij
deze boerderij staan in de verte wat koeien in de wei. Als ik een tijdje bij het
hek sta te kijken, krijgen ze mij in de gaten en komen langzaam lopend op me af.
Ze steken prachtig af tegen de blauw-witte lucht; een schitterend plaatje. Als ze
heel dicht bij komen, zie ik wel dat er tientallen vliegen om hun koppen cirkelen.
Ze doen verwoede pogingen om ze weg te krijgen, maar dat lukt niet.
Ik ga weer verder. De Eerste Kruisweg, gaat in een flauwe bocht bij het ’s-Gravendeels
Verlaat, over in Langedam en deze komt uit op de Strijensedijk. Deze ga ik een stukje
op naar rechts en dan weer naar links de Platte Schenkel in. Halverwege deze weg
kom ik langs Camping Polderland. Die ziet er uit als een gezellige, mooie camping.
Hier vandaan kan je ook een kanotocht maken en op de camping zijn kano’s te huur.
Misschien iets voor een andere keer! Op een stuk land, waar graan heeft gestaan,
zitten honderden ganzen. Apart is dat ze vooral in de spuitsporen zitten. Op het
einde ga ik naar rechts de Lagedijk op. Hier was ik ooit eerder en kwam er toen niet
helemaal uit wat voor bomen hier links en rechts van de weg staan. Ik had toen het
vermoeden dat het iepen waren en dat blijkt ook zo te zijn. Ook deze dijk wordt
doorsneden door de HSL. Ik fiets terug en neem de andere kant van de Lagedijk. Hier
is de Boerenboetiek gevestigd; een plek om even uit te rusten en wat te nuttigen
of te kopen. Maar ook hier ben ik te vroeg. Daar waar de Lagedijk overgaat in de
Kilweg, ga ik even de dijk op en kijk uit over de druk bevaren Dordtse Kil. Hier
loopt ook de route van de Oeverloop, die dit weekeinde gelopen wordt. Ik ga verder
en ga lopend nog een stukje door het Trekdambos om wat plaatjes te schieten van een
libelle, die steeds even opvliegt, maar steeds weer landt op dezelfde grashalm.
Het laatste stukje fiets ik over de Kiltunnel heen, ga langs de watertoren en kom
zo weer om 9.29 (nine-twenty-nine) terug op de plek waar ik begon.
Lees HIER alles over de Hoeksche chips uit de Hoeksche Waard.
Lees HIER hoe gezellig het is bij camping Polderland.
Lees HIER wat er allemaal te doen is bij de Boerenboetiek.
Op een stuk van deze route was ik eerder op: 7 aug. 2011
Wat vanmorgen echt opvalt is het grote aantal treinen dat voorbij komt. Ik heb er
minimaal tien voorbij zien komen. Het lijk me nog wel eens leuk om de Hoeksche Waard
vanuit de trein te zien. Ik laat ze nu aan me voorbij gaan.
Wie lieten ook alweer de trein liever nog even aan zich voorbij gaan?
