7 juni 2015 Rondje Nieuw-Beijerland

Na de eerste tropische dag van dit jaar op vrijdag met in de avond wat onweer is het dit weekend prima weer. De temperatuur is wel wat laag en het waait wat, maar de zon schijnt volop.

Op zaterdag waren we naar de rommelmarkt rond de kerk in Nieuw-Beijerland geweest. We reden aan de zuidkant Nieuw-Beijerland binnen en zagen daar wat mooie plekjes. Dat leek me dus mooi om hier vanmorgen eens wat langer te gaan kijken.


En zo doende vertrek ik zondagmorgen al  vroeg.

Op weg naar Nieuw-Beijerland zie ik de zon fel oranje net boven de horizon staan en boven de weilanden en sloten hangen mistflarden. De maan zal me heel de ochtend aan de blauwe lucht in het zuiden vergezellen.

Ik kom Nieuw-Beijerland binnen bij molen de Swaen. Het gelijknamige natuurgebied tussen de molen en het Spui ligt er mooi bij in de zon. Diverse watervogels zijn op het water te zien.  Ik denk dit natuurgebied even in te gaan, maar dat gaat niet, want alle toegangspoorten zitten op slot. Ik kan wel bij het jachthaventje naar het Spui toe. Aan het Spui ligt een mooi klein strandje en onlangs is daar nog een kampvuur aangelegd met daaromheen verspreidt overal  lege bierflessen.

Sinds de laatste keer dat ik hier was, is er wel iets veranderd; de wilgen, die hier stonden, zijn verdwenen en vervangen door jonge nieuwe bomen.

Ik fiets het dorp in en kom bij de kerk, waar nu alles rustig is. Dat was gisteren wel anders. Rond de kerk stond van alles uitgestald en was het vol met kooplustige mensen. Nadat de rommelmarkt al afgelopen was, viel m’n oog nog op een stukje van een  mooi oud schilderij. Als dat stukje al zo mooi was, dan zou de rest ook wel mooi zijn. Ik ben teruggelopen en kon het gelukkig nog kopen. En de rest was ook mooi; een oud tafereeltje met een bomenlaan, twee boerderijen en een vijver. Bij thuiskomst zag ik dat het een echt schilderij was. Het is een gekrijt schilderij, gemaakt door J. v Dalen. Is het kunst of is het kitsch?  In ieder geval  vind ik het prachtig.


Ik fiets intussen verder  richting de zuidrand van het dorp en kom uit bij de kreek. Ik heb hier uitzicht naar het westen over de kreek en kan via een wandelpad een stukje langs de oostkant van de kreek lopen en kom uit bij een speelveld en skatebaan. Het zelfde pad ga ik terug en neem aan de overkant van de kreek de “Kreekkant”, die wordt onderbroken door “Buitenom”.  Uiteindelijk loopt de Kreekkant dood en vervolg ik m’n weg via de Dorpsweg. Rechts van de weg zijn wat paardeweitjes en is er een oude boomgaard met een wel erg vervallen schuur daarbij. Ook deze weg wordt doorsneden door Buitenom. Ik neem de Nieuw Piershilseweg, waar eindeloze akkers vol graan staan. Op het einde ga ik een stukje links af. Ik zag ze daar gisteren nog aardappels poten, dat toch rijkelijk laat is. Er zijn verschillende soorten akkerbouw bedrijven in de Hoeksche Waard. Ik kom ze tegen waar alles keurig opgeruimd is, bij anderen is het wat rommeliger en weer bij anderen lijkt er nooit iets opgeruimd te worden. Aan de Langeweg is een bedrijf, dat duidelijk tot deze laatste categorie hoort. Tussen al de koeien, die hier in de wei lopen, is één kalfje te zien. Ik fiets de Langeweg helemaal uit en kom uit bij de Zuidzijdsedijk, waar links “De Kom” ligt met bijbehorende IJsclub. De Zuidzijdsedijk fiets ik af met uitzicht op een brede vliet en een stukje verder het oude watertje de “Drom”, die zich door het landschap kronkelt. Via de Oosthoek ga ik richting Nieuw-Beijerland. Aan de Oosthoek staat een boerderij met een mooie grote boom er voor. Ik weet zo gauw niet, wat voor soort boom het is. Er loopt wel net iemand in ochtendgewaad voor de boerderij langs, maar om die nu op dit vroege uur naar de boomsoort te vragen, gaat net te ver.  Onderaan de dijk zie ik nog wat klaprozen staan, als ik naar ze toe ga hoor ik veel gezoem. De bloemen worden bezocht door heel wat insecten.

In Nieuw-Beijerland neem ik tot slot nog de Trambaan en kom dan weer uit langs het Spui. Het is intussen wat harder gaan waaien, dat is te zien aan de golfjes op het water. De  eerste plezierboot is intussen ook op het Spui verschenen.


Zo kijkend naar het tafereel op het schilderij, met de boerderijen en de hoge bomen langs de laan, roept dat wat nostalgische gevoelens op. Maar wie werd er ook nostalgisch bij het zien van hoge bomen langs het pad.

Ik was toch wel nieuwsgierig of dit mooie schilderij iets waard is. Het resultaat kan je HIER lezen.