17 mei 2015 Geurend Fluitenkruid en Meidoorn rond de Binnenmaas
Na een miezerige zaterdag begint deze zondag mooi. Er hangen zo hier en daar wel wat wolkenslierten, maar de blauwe lucht overheerst. Omdat er buiten van alles bloeit en de vogels zo heerlijk zingen is de verleiding niet te weerstaan om naar buiten te gaan. Het wordt een rondje Binnenmaas; altijd mooi. Ik kijk eerst even bij de veranderingen in Mijnsheerenland. Er is begonnen om het nieuwe dorpshart invulling te geven. De weg er naar toe ligt er al, maar voor de rest is het vooral nog kaal. Alleen de nieuwe kantine van G.O.Z. begint al aardig vorm te krijgen. Ook staan er twee palen met daarop een woningen voor de gierzwaluwen.
Ik fiets het dorp uit via de mooie groene Hoflaan en neem op het einde het pad langs de tuin.
Ik kom uit op de Wintersweg en stop bij een paard, dat graag mooi op de foto wil. De aardappels ,die hier gepoot zijn, liggen er mooi aangefreesd bij. En aan de Vrouwehuisjes weg staan links en rechts de spruitenplanten alweer gepoot.
Ik fiets langs het recreatieoord, dat aan een nieuw seizoen is begonnen en een vernieuwde uitstraling heeft; een nieuw welkomsbord en op diverse plaatsen kleurige vlaggen.
In de berm langs het fietspad staan veel smeerwortels te bloeien, ze staan er in verschillende kleuren van wit tot paars en zo hier en daar een hele mooie roze.
De Binnenmaas ligt er bijna rimpelloos bij en werkt als een spiegel voor de gebouwen en begroeiing aan de overkant. Een stukje verder liggen de schapen nog te slapen: zondag, ze mogen wat langer blijven liggen.
In één van de beukenbomen aan de Lageweg zit een holte, waar een koolmeespaartje in nestelt. Ik zie ze er net uitkomen en wegvliegen.
Er is helaas opeens wel meer bewolking gekomen en het gaat ook wat harder waaien. Ik fiets door het nog niet ontwaakte Maasdam en kijk bij de Hoeksedijk even om het hoekje bij het bakkersmuseum. Het zou lekker zijn als daar nu een warm broodje op me lag te wachten, maar die wens gaat niet in vervulling. Op de kop van de Binnenmaas heb ik mooi uitzicht op de polderse molen door twee bloeiende kastanje bomen door. Bij het haventje ga ik het bruggetje over en zie daar dat de grote populier is omgewaaid en al voor een groot gedeelte is verzaagd.
De Polderdijk staat vol met bloeiend fluitenkruid en ruikt heerlijk. Daar waar de Polderdijk overgaat in de Zwanegatsedijk staan ook een aantal meidoorns vol in bloei. Schitterend. Bij het picknick plaatsje in de bocht pauzeer ik even. Een tijdje geleden pauzeerde ik hier ook , nadat ik hierheen was geskeelerd en toen zaten er tot mijn verassing twee poppen op me te wachten. Eén zat er bij de tafel en de andere zat in de perenboom. Daar zat vast een verhaal achter, maar wat voor verhaal?
Aan het begin van de Ritselaarsdijk staat een oud schuurtje helemaal begroeit met een blauweregen.
De blauweregen staat in volle bloei. Als ik een eindje verder stop bij wat schapen stopt er ook een vrouw. Ze vertelt dat ze op dit plekje iedere week een foto maakt van de schapen met de achtergrond. Als ze al die foto’s achter elkaar ziet geeft dat een mooi beeld van de seizoenen en de veranderingen.. Als ik naar de schapen kijkt valt het me op dat de meesten geschoren zijn. Eén is er helemaal niet geschoren en van één is alleen de achterste helft geschoren. Zou het scheerapparaat het begeven hebben bij dit schaap?
Via de Munnikenweg en Westmaas fiets ik weer naar Mijnsheerenland. Ik kijk nog even bij het strandje. Het ligt er mooi schoon bij en groene treurwilgen steken mooi af tegen de lucht. Dit blijft een mooi plekje.
En als ik thuiskom gaat m’n wens toch nog in vervulling: vers gebakken warme broodjes.
Bekijk HIER hoe de populier er eerst bij stond.
Op de momenten dat de zon achter de wolken schuil ging en ik een foto wilde maken, wachtte ik tot de zon zich even liet zien en maakte snel een foto voordat de zon weer verdween.
Maar wie moesten er ook steeds wachten op de zon?
Een rondje Binnenmaas deed ik o.a. ook op:
