15 Februari 2015 Nieuwe Natuur in de Geertruida Agathapolder
In dit zon overgoten weekend voor het eerst lente kriebels dit jaar. Van de week had ik de merel ’s avonds al voorzichtig horen zingen en vanmorgen deed de zanglijster z’n uiterste best om het lente gevoel op te roepen. Ook de winterkoning en de roodborst laten hun lied al horen en de mezen kwetteren er lustig op los.
Op het einde van deze mooie zondag ga ik bij de Geertruida Agathapolder kijken. Vanaf de herfst zijn ze daar al druk in de weer om er nieuwe natuur te maken. De oude vond ik ook mooi, maar in de nieuwe natuur is er meer plaats voor de dieren en de planten en wordt de getijden werking van de Oude Maas uitgebuit.
In november was ik een aantal weken daar in de buitenpolder aan het werk en zag de bedrijvigheid: kranen haalden een strook bomen weg en die werden versnippert en er werd flink gebaggerd. Op een paar van die mooie november ochtenden maakte ik alvast wat foto’s.
In januari was ik er weer een paar weken aan het werk en zag dat er nog steeds gebaggerd werd en ik zag een dag lang betonwagens heen en weer rijden.
Vandaag ben ik toch wel erg benieuwd waar al dat werk toe geleid heeft. Ik begin m’n wandeling bij Kuipersveer. Daar zie ik dat er een behoorlijke geul is gegraven in het laag gelegen stuk van de polder. Het eerste stukje loop ik door het griendpad. De zon schijnt mooi door de bomen en er is langs het water een flink stuk van de wilgen geknot. Ik hoor wat geknetter en zie dat het geknotte hout gelijk wordt verbrand. Eén zo’n hoop is nog flink aan het smeulen en knettert en rookt nog lekker. Het is altijd even zoeken waar het pad precies naar links gaat. Als ik het gevonden heb kom ik op het einde uit, waar ik nog gewaarschuwd wordt voor een hoornaarnest. Als ik uit de griend kom heb ik mooi uitzicht op de geulen, die hier gegraven worden. Op het einde kom ik bij een nieuw aangelegde brug. Vanaf deze brug zie ik de nieuwe geul, die vanaf de terp deze kant op gegraven is. Het is een hele verandering en het zal nog wel wat tijd nodig hebben voordat het er weer wat natuurlijk uit ziet. Maar het kan zeker mooi worden. Ik loop langs de geul richting de terp. En kom op de plek waar al het beton gestort is. Het beton is nog afgedekt en ik kan nog niet ontdekken wat precies de bedoeling hier is. Het lijkt een dam tussen de oude en de nieuw geul.
Ik loop verder langs de uitgebaggerde geul tot het griendpad. Hier ligt ook het baggereilandje, waar al het werk mee verzet is en dat weken bezig geweest is. Het resultaat is er ook wel want de kreek ligt er prachtig bij.
Intussen is de zon al flink aan het ondergaan en rond die tijd wil ik weer bij de terp zijn. Ik zet er flink de pas in en kom mooi op tijd aan bij de terp. Net voordat ik daar ben zie een skelet van een flinke vogel liggen. Eerst denk ik dat het een roofvogel is, maar later denk ik dat het van een eend is. Zo met de ondergaande zon op de achtergrond wordt deze vondst toch wel iets bijzonders.
Als de zon bijna onder is ga ik weer terug naar Kuipersveer, waar ik nog twee bewoners van gehucht tref, die zich ernstig zorgen maken over de windmolens, die misschien langs de Oude Maas komen.
Als de zon nog maar net onder is komt uit de schemering de planeet Venus te voorschijn en als het nog wat donkerder wordt zie ik net boven Venus ook de planeet Mars te voorschijn komen. De komende dagen zullen deze planeten steeds dichter bij elkaar komen met als hoogtepunt 21 februari. Dan staat er net boven deze planeten ook een dunne maansikkel.
Alles over de gevolgen van Windmolens langs de Oude Maas.
Ik was hier eerder op:
18 mei 2014 11 dec. 2013 8 jan. 2012 18 april 2010 26 juli 2009
In dit zon overgoten weekend was het heerlijk om de vogels weer te horen zingen.
Wie zong er ook alweer zo’n mooi lied over de vogelzang.
