17 januari 2015 Na veel Regen komt toch Zonneschijn

Na een periode van veel regen en veel wind is het deze zaterdag ineens heel ander weer. Het heeft een klein beetje gevroren en de dag begint in ieder geval erg zonnig.

In de ochtendschemering zie ik een mooie maansikkel staan in het zuid-oosten.  Rechts van de maan zie ik de planeet Saturnus  en onder de maan staat de rode superreus Antares. Dit is de hoofdster van het mooie sterrenbeeld Schorpioen, dat  vanaf januari weer te zien is.


Van de week las ik dat het voormalige gemaal ’t Hooft van Benthuizen dan toch echt gesloopt wordt.

Op deze mooie ochtend ga ik daar eens kijken en gelijk een wandeling  in de buurt maken. Ik twijfel nog even of ik het Argusvlinderpad zal lopen, dat daar begint, of dat ik de Molendijk een stuk af zal lopen en dan halverwege richting het Groot Koninkrijk zal gaan en terug via het Zuiddiepbos. Ik besluit het laatste te doen.


Ik zie dat de sloop van ’t Hooft is begonnen; de helft ligt al tegen de vlakte. Ik loop de Molendijk af richting ’s-Gravendeel. Op de dijk hangt een  spruitjeslucht. Niet vreemd, want aan de binnenkant van de dijk ligt een groot perceel spruiten.  Daar waar de huizen stoppen en de bomen langs de dijk beginnen, zie ik de zon tevoorschijn komen. De afgevallen bladeren, die in de berm liggen, zijn wat berijpt en zijn ware kunstwerkjes met de zon erop. Ook de  bovenkant van de palen zien er schitterend uit. Daar waar de dijk een bocht naar rechts maakt, ga ik onderaan de dijk lopen en word hier regelmatig opgeschrikt door een trein, die de tunnel uitkomt razen.  Ook hoor ik hier het typerende geluid van overvliegende zwanen. De jonge esdoornbomen, die hier onderaan de dijk staan, hangen nog vol met hun gevleugelde zaden.  Ik steek de HSL-lijn over  en volg de dijk verder richting ’s-Gravendeel.  Na een tijdje ga ik links af en kom op de Ruitersdijk.  Hier staan veel struiken langs het pad en  hierin zie ik prachtige kunstwerkjes van druppels en rijp.  Via een dikke rioolpijp kruis ik de dijk en kom ik uit bij een watertje vol met nog slaperige watervogels en een hele berijpte brug dwars over het water heen.  Aan de overkant vliegt een grote zilverreiger geschrokken weg.

Even later sta ik op de dijk met naar rechts uitzicht op Groot Koninkrijk met op de weilanden honderden ganzen, waarvan er af en toe tientallen krijsend opvliegen. Ik steek de dijk over, ga het hek over en loop langs een rij  mooie knotwilgen, die hier schitterend langs een slootje staan. Het achterste gedeelte wordt op het ogenblik geknot. Voordat ik op het einde links af ga, het Zuiddiepbos in, struikel ik nog bijna over een dode haas.

Vanuit het vele riet dat hier staat, vliegen regelmatig ganzen op en in de bomen en struiken langs het pad zitten veel koolmezen, die er lustig op los zingen. Een eindje verder staat er bij een geul al een stoel voor me klaar om even te pauzeren.  Ik was hier al vaker en het viel me toen ook al op dat er in een vaargeul altijd een paar bootjes liggen, die  daar permanent liggen en bewoond worden. Achter die bootjes zie ik op het droge wat bebouwing staan en aan het begin van het bos staan auto’s geparkeerd en er loopt een tegelpad tussen de begroeiing door richting die bootjes.

Als ik weer op het Simonsdijkje beland zie ik dat de molen is gaan draaien en dat er regelmatig mensen voorbij komen, die even stilstaan om de sloop van ‘t Hooft te bekijken.


Bekijk HIER de site van “De vrienden van ‘t Hooft van Benthuizen”

Na al die regen en wind van de laatste weken, was het vandaag zomaar een hele mooie dag. Wie zongen daar ook al weer over?

Ik was hier eerder in de buurt op:

1 april 2013

4 februari 2012

15 februari 2011

13 juni 2010