8 december 2012 Vroeg Wintertje
Na een novembermaand met niet al te veel neerslag, veranderde dat net nadat de decembermaand begonnen was. De eerste dag van december was mooi en droog, maar daarna werd het natter en kouder. En was er al af en toe wat natte sneeuw te zien. Op vrijdag 7 december werd er echt sneeuw voorspeld. En die kwam ook. Tegen de ochtend begon het flink te sneeuwen, maar de temperatuur was nog net boven het vriespunt, zodat het geen mooie droge sneeuwlaag werd, maar meer een witte pudding. Tot in de middag bleef het wel sneeuwen, maar echt mooi wit werd het hier niet.
’s Avonds ging het opklaren en werd er een koude nacht voorspeld, zeker op plekken waar een flink pak sneeuw lag. En er werd een mooie zonovergoten zaterdag voorspeld. Dat nodigde uit om op pad te gaan.
’s Morgens voor zonsopkomst ging ik eerst bij het strandje van Mijnsheerenland kijken. In het westen zag ik net de planeet Jupiter ondergaan. In het zuiden staat een mooie maansikkel en in het zuidoosten staan drie planeten op een rij. Eerst Saturnus, iets lager en heel felle Venus en nog meer naar de horizon Mercurius. Deze is lastig met het blote oog te zien, maar met deze heldere lucht lukt dat eigenlijk moeiteloos.
Een half uurtje later stap ik op de fiets op zoek naar mooie winterse plaatjes. Als ik op de Maasdijk fiets zie ik de Zon mooi opkomen boven de driehoekige huizen van Westmaas. Ik blijf er een tijdje kijken, totdat de Zon boven de huizen uitkomt. Een stukje verder zie ik dat de ijsbaan van Westmaas bedekt is met een dun laagje ijs. Een paar meeuwen kunnen er al op.
Via de Munnikendijk kom ik op de Ritselaarsdijk. Hier wordt door een knotploeg flink gewerkt aan de knotwilgen. Aan één kant van de dijk zijn de wilgen al geknot, de andere kant wacht nog op de knotters. In één van de iepen, die op het eind van het eerste stuk van de dijk staat, zie ik een mooie zwam zitten, daar waar de stam zich gaat vertakken. Onderaan de dijk liggen wat schapen in de eerste ochtendzon. Als ze ademen komen er flinke dampen uit hun bek.
Ik ga de Groeneweg in en ga daar halverwege het pad in dat naar links gaat. Vaak zit het in de weilanden hier in deze tijd van het jaar vol met ganzen, maar nu zie ik er maar een paar zitten bij een nat en bevroren plek in het grasland.
Weer terug gefietst ga ik op het eind van de Groeneweg linksaf de Hoekseweg op. Hier zie ik in een struik langs het water een buizerd zitten. Als ik ga stop voor een foto is de kans groot dat ie weg vliegt. Ik fiets een klein stukje verder en probeer zo onopvallend mogelijk hem in beeld te krijgen. Ik heb nog maar net afgedrukt en hij vliegt er vandoor.
Ik fiets het pad in dat langs het racecircuit gaat. Hier zie ik een zwaan tussen het dunne laagje ijs zitten. Als ik wat dichter in de buurt kom worstelt de zwaan zicht door het ijs om maar uit mijn buurt te komen. Ik ga maar gauw verder, zodat hij weer tot rust kan komen. Op het einde ga ik rechtsaf de Molenweg in. Langs een slootje staan drie reigers te kijken of ze wat eten kunnen vinden. Het zijn twee blauwe reigers en één grote zilverreiger. Ook zitten hier rechts in het weiland wel heel veel ganzen en als er eentje de lucht in gaat gaan er gelijk honderden mee. Met veel herrie vliegen ze wat heen en weer en gaan dan allemaal weer landen. Op het einde van de Molenweg zitten in een hoogspanningsmast twee roofvogels. Eén vliegt er al snel weg, maar één blijft er zitten. Het is geen buizerd, maar wat het wel is weet ik zo gauw niet. Thuis even opzoeken.
Ik heb intussen wel wat koude tenen gekregen en fiets via de Oudendijk weer richting huis. Dat was een mooi winters tochtje.
Roofvogel, die in de hoogspanningsmast zat was een slechtvalk
