Afgelopen week moest ik regelmatig in de buurt van Zwartsluisje zijn. Een plek waar ik niet vaak kom en de omgeving zag er mooi uit. Daar wilde ik zeker eens een keer rond gaan fietsen en wat foto’s maken. Deze morgen kwam het er al van. Maar dat zag er vanmorgen vroeg nog wel even anders uit. Om een uur of vijf werk ik wakker en het leek wel of er steeds van mij foto’s werden genomen: een flinke onweersbui barstte net los. Ik dacht nog: “Daar gaat m’n fietstochtje”. Maar nadat ik de diverse radarbeelden had bekeken zag het er toch wel naar uit dat ik, in de Zon, om een uur of zeven kon vertrekken. Met de fiets achterop de auto vertrek richting de Zuidzijde. Op de radio hoor ik de toepasselijke klanken van Vivaldi’s bewerking van de Koekoek. Onderweg grote plassen op de weg van de fikse onweersbui. Maar nu lekker in de Zon begin ik aan de fietstocht. Ik rij de Zuidzijdsedijk af richting het westen. Op het fietspad onderdijks zitten heel veel slakken vanwege de bui. Huisjesslakken en naaktslakken in allerlei soorten en maten. Laat er nu “toevallig” een heel gezin tegelijk oversteken. Ik steek de weg over en zo de Dromweg in. Deze weg loopt dood, maar er begint hier wel een fietspad, dat ik niet op “maps” gezien had. Dit fietspad gaat met een flinke bocht naar Zwartsluisje. In de berm staan mooie bloemen. Bijvoorbeeld een mooi blauw bloemetje (akkervergeetmenietje), mooie rode klaver, veel uitgebloeide paardenbloemen, paarse smeerwortel en gele boterbloem. Het valt me op dat er op de boterbloemen veel slakken afkomen. Hier zie ik ook het lof van de aardappels al op de bedden staan. Daarentegen waren aan de Zuidzijdsedijk de bedden nog kaal. Dit fietspad eindigt op Zwartsluisje. Ooit hebben we hier weleens noodgedwongen de nacht doorgebracht. En wel tijdens de jaarwisseling van 1992-1993. We waren bij familie op visite en na het vuurwerk zouden we naar huis rijden. Maar het was de jaarwisseling van de extreem dichte mist. Tussen Piershil en Nieuw-Beijerland zijn we gestrand; we konden niet verder kijken dan de voorkant van de auto en moesten uit het raam hangen om onder ons de weg nog te kunnen zien. We zijn omgedraaid en geprobeerd om weer bij de familie te komen. Twee mensen liepen voor de auto uit om ons de weg te wijzen. Als ze maar even één meter voor de auto gingen lopen zagen we ze al niet meer. Uiteindelijk zijn we er gekomen en de volgende ochtend was het nog steeds flink mistig, maar konden wel weer richting huis. Daar moest ik even aan denken nu ik hier fiets. Ik fiets terug en ga rechtsaf de Sluisjesweg in. Op het einde staan wat aangeplante bosjes met heel veel vogelgeluid en ook heel veel bordjes met “geen toegang”. Hier gaat er een fietspad naar links. Ook dit staat nog niet op de kaart. Links in het riet hoor ik de rietzangers en rechts in de bomen weer hele andere vogelgeluiden. Op het einde kom ik uit bij een brede vliet: “Het Piershilsche Gat”. Aan de overkant lijkt wel een begraafplaats te zijn, maar het is een boomgaard met een constructie voor de bomen in de vorm van kruizen. Er gaat een brug over deze vliet en ik kom uit bij een infobord over dit Gat. Er staat een mooie picknicktafel, die “onderdak” biedt. Ik fiets door richting de Oude nieuwlandsedijk. Dit is een mooie dijk met aan weerszijden grote bomen. Ik ga er een stukje op naar rechts en zie een vogeltje hippen op de weg en soms gaat hij even op een paaltje zitten. Ik heb gelukkig mijn verrekijker in de buurt en zie tot m’n grote verrassing dat het een blauwborst is. Het is de vierde keer dat ik een blauwborst hier in de Hoeksewaard zie. Ik keer om en ga de Dwarsweg in. Vanaf deze weg heb ik ruim uitzicht over het mooie polderlandschap. Deze weg fiets ik helemaal uit totdat ik bij de Nieuwendijk kom. Op de dijk heb ik uitzicht op de Tiendgors en aan de overkant van het water zie ik Tiengemeten liggen. Er is ook een vogeluitkijkpunt, hierdoor kijk ik uit over de watertjes van de Tiendgors, maar er zijn weinig vogels te bekennen op het ogenblijk. Ik kijk nog even bij de watersportverening “De Put” en fiets dan weer terug. Aan de Dwarsweg zie ik nu een mooi boerenerf met rondscharrelende kippen en op het einde een oude vrachtwagen. Het lijkt of ik terug ga in de tijd toen er nog heel veel van dit soort erven waren. Ik ga rechts af de Lange Eendrachtsweg in. Mooi onderhouden boomgaarden liggen er aan het begin van deze weg. Verderop kom ik langs aangelegde bosjes met daar doorheen een brede vliet. Het is het verlengde van het Piershilsche Gat en komt uiteindelijk uit in het haventje van Nieuwendijk. Er zitten hier aardig wat vissers op deze mooie morgen. Ook ligt er een hele stapel boomstammen met daarop een mooie witte kwikstaart. Ik hoor ook veel kikkers kwaken in de sloot langs deze weg. Op het einde van deze weg ga ik even naar links en gelijk weer naar rechts de Hogeweg in. Halverwege deze weg ga ik weer linksaf de Kraagweg op. Halverwege deze weg ligt een mooi fietspad naar rechts. In het riet langs de sloot hoor en zie ik vooral veel rietzangers en ook de kleine karekiet. Hier doe ik nog twee mooie andere waarnemingen: eerst zie ik de grasmus (die heb ik nog niet vaak gezien) en even later zie ik een kneu zitten. Ook zie ik hier in het water een eendachtige vogel. Ik zie duidelijk dat de flank bruin is en als ie wegvliegt zie ik heel duidelijk z’n zwarte kop en een stuk wit op z’n lijf. Ik denk dat ik dat thuis gemakkelijk op kan zoeken, maar helaas in al m’n vogelboeken is er geen een vogel die er op lijkt. Slobeend komt nog het dichtste in de buurt. Ik ga verder door een tunnel van groen en kom uit op de Oranjeweg. Op de Noorddijk ga ik naar links en kom uiteindelijk weer op de Zuidzijdsedijk. Het is net tegen tienen en een mooie tijd om hier de kerk te bezoeken, maar helaas, deze wordt sinds 1999 niet meer gebruikt als kerk.
Bij het openen van deze pagina hoorde je de vogelgeluiden,
zoals ik ze vanmorgen hoorde bij de Sluisjesweg. Klik op F5 om ze nogmaals te horen.
Luister HIER naar Vivaldi’s bewerking van de Koekoek