Na een week met alweer droog en mooi herfstweer wordt er ook een weekend met veel Zon verwacht. De zaterdag voldoet aan deze verwachting, maar op zondag is het flink nevelig en is het nog maar de vraag of de Zon hierdoor heen kan komen. Rond de middag lijkt het te gaan lukken, maar uiteindelijk laat de Zon zich deze dag niet zien. En dan voelt het opeens aan als heel ander novemberweer: kil.
Ik was eigenlijk van plan om er vanmorgen vroeg op uit te gaan, maar het wordt de middag.
Ik neem de fiets mee achterop de auto en vertrek naar Numansdorp.  Ik parkeer daar en stap op de fiets en sla de Middelweg in. Na de rotonde ben ik het dorp uit en heb mooi uitzicht op de vliet, die links van de weg loopt. Een eindje verderop was waarschijnlijk iemand z’n tv zat en heeft hem maar in de wegberm gedumpt. Op het einde ga ik naar links, 2e Dwarsweg, en bijna gelijk weer naar rechts, de Oost Middelweg op. De weg gaat dwars door de boomgaard  van het bedrijf “De Appelaar”.  De appels zijn van de bomen, maar tussen de appelbomen staat regelmatig een boom, die nog vol zit met kleine oranje, rode vruchten. Ik denk dat deze bomen er staan voor de bestuiving. Ik ga verder en kom over de Clapaje Heul. Net rechts daarvan is een nieuw natuur gebiedje aangelegd: Loggervliet en Verloren Diep. Ik loop er een stukje doorheen en stuit op twee mooie oranje bruine paddenstoeltjes, met daar in de buurt een mooi paars steentje. Hier vandaan heb je, ondanks de nevel, ook mooi uitzicht  over het Verloren Diep richting Schuring. Er staat ook een kunstzinnige picknickbank, geïnspireerd op de roos. Ik fiets verder de Oost Middelweg af en ga rechtsaf de Eerste Dwarsweg op en kom op het einde uit op de Schuringsedijk.  Hier wil ik toch eens goed bekijken of ik niet ergens de Ambachtheerlijkheid op kan.  Ik kijk eerst nog even bij Schuring zelf aan de Oostzijde. Hier was ik van het voorjaar en ik vond dit zo’n mooi plekje. Nu ziet het er natuurlijk een stuk kaler uit, maar mooi is het hier nog steeds.  Ik fiets de Schuringsedijk af richting Numansdorp en kom bij de volgende weg, die richting de Ambachtsheerlijkheid  gaat en hier is een bordje van het fietsknooppunt dat wijst richting de Ambachtheerlijkheid.  Ik ga deze weg in en kom uit op de Torensteepoldersekade.  Op dit punt staan wat gebouwen van de Heerlijkheid. Het ziet er allemaal wat vervallen uit. Volgens het bordje moet ik naar links en gelijk weer naar rechts een verhard pad in. Op het einde van dit pad kom ik uit bij de dijk. Hier kan ik naar links naar een uitkijkpunt en dat wil ik wel eens zien. Ik ben benieuwd wat er achter de dijk is. Aangekomen bovenop de dijk kijk ik, volgens het informatie bord uit, over de Oosterse Bekade Gorzen.  Dit is een getijde gebied en op het ogenblik is het eb. Er loopt een lange vlonder een stuk het gebied in. Ik loop naar het einde van deze vlonder en het lijkt alsof ik op het eind oog in oog kom te staan met een aliën.  Maar bij nader inzien is het een verrekijker. Het is een niet al te beste kijker; het lijkt niet alsof de vogels erg veel dichterbij komen. Maar het idee is zeker leuk. Op het einde van de vlonder heb ik ook goed uitzicht op de Rinkelpit. Ik had er echt nog nooit van gehoord. Ook kan ik hier vandaan goed zien waar de dijk doorgestoken is om in dit gebied weer eb en vloed te krijgen. Terug lopend over de vlonder zie ik in de blubber een plantje staan, die ik niet herken. De plant heeft gele bollige bloemen en smal rechtopstaand blad. Dat wordt weer een klusje voor “Vroege Vogels”.
Ik stap weer op de fiets en rij het fietspad af dat onderaan de dijk loopt. Op de dijk lopen diverse schapen. Er is er eentje bij met een mooi gevlekte kop. Ik krijg hem niet goed op de foto. Op het eind gaat het pad naar links. Ik kom weer langs hele andere schapen. Het lijkt wel of in een aantal bomen hier de bliksem is ingeslagen. Ik kom uit bij een brug. De brug over is de Boomweg, maar ik ga rechtdoor en kom uit op de Schuringsehavenkade Westzijde. Het laatste stuk is een graspad en komt uit bij de huizen langs de kade. Vreemd dat overal nog de bordjes “Verboden toegang”” hangen, terwijl het fietsenknooppunt gewoon door dit gebied gaat.
Ik ga de Schuringsedijk weer op richting Numansdorp.  De mensen weten hier wel wat ze moeten doen met hun oude badkuip: overal langs de dijk staan ze als drinkbak voor de schapen.Op het einde links worden een aantal brede sloten gegraven. Dit moet ook vast nieuwe natuur worden. Via Burgemeester de Zeeuwlaan kom ik weer uit bij het beginpunt: Middelweg.
Ondanks de nevels en kille weer was het toch  de moeite waard.

Meer informatie over DIT GEBIED

Informatie over de Rinkelpit