Op deze zondagmorgen word ik gewekt door de zang van de merels. Buiten is het nog donker en het vriest licht, maar dat schrikt de vogels dus niet af. Ook mij trouwens niet.  Ik kijk er al weken naar uit om op een mooie zondagmorgen er op uit te trekken met de fiets. Ik weet ook al die tijd al waar ik naar toe zal gaan dit eerste tochtje van dit jaar: de Staart bij Oud-Beijerland.
Ik vertrek op deze laatste winterdag ruim voor zonsopgang. In het westen is het wat bewolkt en zie de “supermaan” net  in die bewolking verdwijnen. In het oosten is het gelukkig vrij helder en kleurt de lucht bij de horizon  rood.
Ik fiets vanuit Mijnsheerenland richting de Blaaksedijk en zo de Mollekade in. Op het einde van de Mollekade zie ik de zon opkomen. Ik blijf er even naar staan kijken en maak er een mooi plaatje van. Het valt me op dat ik hier vandaan ook goed uitzicht heb op de grote spoorbrug van Dordrecht.
Ik fiets verder en ga via het fietspad over de tunnel heen en zo richting Heinenoord. Langs dit fietspad kom ik regelmatig wat schapen tegen. Ik zie verschillende rassen. Thuis eens uitvogelen welke rassen dit eigenlijk zijn. Ook zie ik dat de eerste pootaardappelen alweer de grond in zijn gegaan.
Bij het haventje van Heinenoord zie ik al bedrijvigheid. Een man is bezig  z’n boot vaar klaar te maken.
Ik fiets door en zie links van mij de watertoren van Goidschalxoord en kom langs de houtfabriek. Het ruikt er lekker.
Ik fiets dan een stukje tussen de schapen door en moet uitkijken dat er niet één voor m’n fiets spring.
Links heb ik uitzicht op het nieuwe stukje natuurgebied in wording tussen dit fietspad en de dijk bij de molen van Goidschalxoord. Het is nu nog erg kaal, maar zal door de tijd heen best goed begroeid raken. Ik ga een bocht om naar rechts en word verrast door de mooie aanblik: nevels boven de sloot en de zon die de  bomen half verlicht.
Ik kom uit bij Klein Profijt en zie op een vlaggenmast een aalscholver met uitgeslagen vleugels zich opwarmen in de ochtendzon. Ik vind hem wel verdacht lang stil blijven zitten. Als ik dichterbij kom zie ik dat het geen echte is, maar wel een heel goed nagemaakte aalscholver.
Ik ga richting de plek waar de pont aanlegt en zie links een hek waar ik van de zomer ook  een keertje stond. Toen kwam het idee op om hier een andere keer eens te gaan kijken. Die andere keer is dus nu.  Dit plekje heet de Staart en hier splits de Oude Maas zich. De hoofd tak blijft de Oude Maas en gaat richting de Botlek. Een kleinere tak wordt het Spui en gaat langs de westelijke Hoekse Waard en mondt uit in het Haringvliet. De Staart ligt er nu kaal bij. Het gras is wit van de aangevroren rijp en in de verte zie ik de Schotse Hooglanders, die hier grazen. Ik kom een andere man hier tegen, die ook loopt te genieten. En dat is het hier zeker vanmorgen.  De zon voelt al lekker warm en het is windstil en mooi uitzicht over de Staart en het water met aan de overkant het haventje van Rhoon .  Daar waar ik langs het Spui loop staan veel bomen langs het water.
Ze staan schots en scheef door elkaar en omgevallen bomen lijken wel vreemdsoortige beesten. Hier kom ik ook langs de Schotse Hooglanders. Ze lopen te grazen of schuren zich langs de takken. Ze hebben maar weinig interesse in mij. Ze kijken nauwelijks op of om als ik ze passeer. De warmte van de zon zorgt ervoor dat hun vachten dampen.  Ik beklim de uitkijkpost en heb dan uitzicht over de gehele Staart. Het ruikt hier ook heel erg naar kruiden. Er staat vast in de buurt een kruidenfabriek.  Dat is wel toevallig, want bij de Schotse Hooglanders bij Kuipersveer ruikt het bij de juiste wind ook naar kruiden.
Ik loop weer terug richting Klein Profijt. Het is duidelijk eb op het ogenblik. Aan de drassigheid langs de kant  merk ik dat het water bij vloed een stuk hoger komt. Zo te zien aan de weggeslagen stukken grond kan het ook flink te keer gaan. Op de terug weg fotografeer ik nog wat schapen, die lekker in de Zon op de dijk liggen. Het valt me vanmorgen ook op dat de forsythia’s en de narcissen in volle bloei staan. Langs een dijk zie ik een schaap met een lammetje. Zo te zien is het lammetje nog maar net geboren; hij is klein en het staat ontzettend wankel op z’n poten.

De schapenrassen, die ik zag: Texelaar, Zwartbles en Romanov

Filmpje over de Staart