Na een natte december is 2012 ook nat begonnen. En dat niet alleen, de eerste week van januari hadden we ook veel wind met nu en dan stormkracht. Erg onrustig begin van het nieuwe jaar dus. In het noorden van het land zijn er zelfs overstromingen, omdat het water van de rivieren niet op zee geloosd kunnen worden. De wind is namelijk noordoost en zodoende staat het zeewater ook erg hoog. Hier gelukkig geen grote overstromingen, maar doordat het water in de Oude Maas ook erg hoog staat is er bij het haventje van Putterhoek ook water op de kade gelopen. Ik heb zo’n vermoeden dat ook de Blankert wel volgelopen zal zijn en daar gaan we vanmiddag even kijken. We parkeren de auto bij Kuipersveer en gaan daarvandaan lopen naar de Blankert. Het is gelijk al te zien dat het ook hier erg hoog water is geweest: het laag gelegen weiland staat helemaal onder water. We lopen over de dijk die nog wel begaanbaar is. Na een eindje kan je normaal gesproken het griendpad op. Nu staat er een flinke laag water in de grienden. Aan het water is te zien dat er flinke stroming staat. Zo nu en dan zien we ineens een draaikolkje verschijnen. Het gele griend en de wilgenbomen steken mooi af tegen de donkere lucht. Verder lopende naar de Blankert is goed te zien dat het water alweer een stukje gezakt is. Daar waar het water op z’n hoogst is geweest ligt overal aangespoeld riet en heel veel afval vooral veel plastic flesjes. De Blankert zelf is inderdaad helemaal volgelopen. Waar anders altijd de koeien lopen zwemmem nu de ganzen. We blijven er even een tijdje kijken en ik herinner me dat hier vroeger ooit een houten huis heeft gestaan. Ik kan me ook de bewoner nog wel herinneren: Dingeman Barendregt. Hij reed rond op een brommertje. Later las ik ergens dat hij een “bermboer” was, of te wel iemand die op de koeien past. We gaan weer terug en lopen over de sompige grond van de dijk . Aan de wilgentakken zien we alweer katjes zitten. Van winter is nog helemaal geen sprake. De lager staande Zon zet een weiland in een zilveren gloed, doordat het vol zit met spinnenrag. Weer terug gekomen bij Kuipersveer loop ik nog even het paadje af dat bij de Oude Maas uitkomt. Dit wordt nog beloond met een langs scherende ijsvogel. Altijd weer een mooi gezicht om die groen-blauwe vogel over het water te zien scheren. Als ik bij de Oude Maas sta komt er net een grote boot aan. Ik blijf even staan wachten totdat hij voorbij komt. De naam van de boot is Orion, vernoemd naar het mooie sterrenbeeld. En wat een toeval; als het nu donker was geweest kon ik dit sterrenbeeld nu precies achter die boot zien opkomen.