10 oktober 2010 Richting Strijen
Dit is een weekend met heel mooi oktober weer: heldere, wolkenloze dagen en nog aangename temperaturen van tegen de 20 graden.
’s Avonds en ’s morgens vroeg ben ik al in de weer geweest om een komeet aan de hemel te ontdekken. De komeet Hartley 2 moet deze maand zichtbaar zijn aan de hemel. Hoe helder een komeet zich aan de hemel laat zien is altijd moeilijk te voorspellen; soms valt het mee, vaak valt het tegen. Met een verrekijker zou deze te zien moeten zijn. Ik heb de baan van de komeet op internet opgezocht, maar op de aangegeven plek kan ik hem nu nog niet ontdekken. Hij moet deze maand nog wat helderder worden, dus ik ga het zeker nog een keer proberen.
Deze morgen wil ik de Zon op zien komen boven het Oude Land van Strijen. De opdracht, die ik voor van morgen meekrijg : een koe met daarbij de opgaande Zon. Omdat het nog een flink stukje fietsen is voordat ik daar ben, moet ik ver voor zonsopgang van huis. De Zon komt om 8.00 op en ik vertrek 7.15 van huis. Zo denk ik al de tijd te hebben om op tijd in Het Oude Land van Strijen te zijn.
Het is nog flink schemerig als ik vertrek. Ik moet zelfs m’n verlichting aan. Dat is nog niet vaak gebeurd als ik een tochtje ga maken. In het zuiden is de ster Sirius nog goed te zien en ook de contouren van het sterrenbeeld Orion zijn nog te ontwaren. Bij het strandje van Mijnsheerenland is de eerste stop. Ik kan hier nooit voorbij komen en niet even kijken hoe de Binnenmaas er bij ligt. Hij ligt er deze morgen weer mooi bij. Door de stevige oosten wind zijn er veel golfjes op het water en in het oosten gloort een mooie nieuwe dag. De tweede stop is aan de overkant van de Binnenmaas. De eerste vissers liggen met hun bootje alweer op het water en er gaan net vier zwanen op een rij voorbij. Ik fiets de Groeneweg af en zie dat de akkers alweer aardig leeg beginnen te raken. Sommige stukken liggen geploegd; klaar voor de winter. Links van me vliegen ineens tientallen ganzen de lucht in en gaan met veel gegak over me heen. Ik ga linksaf de Hoekseweg in. Aan de rode kleur aan de horizon kan ik nu goed zien waar de Zon op gaat komen. Toch zie ik hem eerder dan ik verwacht had. Fel rood komt hij te voorschijn achter de horizon vandaan. Er is echter nog geen koe in de buurt. In de verte zie ik al wel koeien en dat komt dus wel goed denk ik. De koeien staan echter niet goed ten opzichte van de Zon. Wil ik wel een goede foto van ze maken dan moet ik even de wei in. Ik heb echter geen erg in het schrikdraad, dat over het hek gespannen is. Ik ontdek dat het inderdaad niet voor niets schrikdraad heet. Niet helemaal tevreden over de foto, die ik gemaakt heb, fiets ik verder. Langs de kartbaan en zo het grindpad op dat uitkomt op de Waleweg. Ik zie vanmorgen zeker wel twintig blauwe reigers steeds wegvliegen als ik voorbij fiets, maar langs de sloot zit ook één grote zilver reiger. Ver voordat ik bij hem ben vliegt deze ook weg. Ze zijn dus net zo schrikkerig als hun blauwe soortgenoot. Ik zie diverse keren een torenvalk biddend in de lucht. Langs dit grindpad in de wei ook mooie witte koeien.
Op het einde ga ik nog even naar links de Waleweg op. Ik heb hier behoorlijk tegen wind en het valt me op hoe gemakkelijk een aantal meeuwen tegen de wind in vliegen en mij moeiteloos inhalen. Net voor het gemaal ga ik rechts een wandelpad op. Hier ben ik nog nooit geweest. Het ziet er mooi uit en het plan komt op om hier vanmiddag eens lekker een wandelingetje te maken. Het is nu tijd om weer terug te gaan. Ik ga via de Oudendijk weer terug. Deze mooie dijk ligt er heerlijk bij in de Zon vanmorgen. Ik kom hier nog een buizerd tegen en voor me uit vliegt een tijdje een groene specht.
’s Avonds en ’s morgens vroeg ben ik al in de weer geweest om een komeet aan de hemel te ontdekken. De komeet Hartley 2 moet deze maand zichtbaar zijn aan de hemel. Hoe helder een komeet zich aan de hemel laat zien is altijd moeilijk te voorspellen; soms valt het mee, vaak valt het tegen. Met een verrekijker zou deze te zien moeten zijn. Ik heb de baan van de komeet op internet opgezocht, maar op de aangegeven plek kan ik hem nu nog niet ontdekken. Hij moet deze maand nog wat helderder worden, dus ik ga het zeker nog een keer proberen.
Deze morgen wil ik de Zon op zien komen boven het Oude Land van Strijen. De opdracht, die ik voor van morgen meekrijg : een koe met daarbij de opgaande Zon. Omdat het nog een flink stukje fietsen is voordat ik daar ben, moet ik ver voor zonsopgang van huis. De Zon komt om 8.00 op en ik vertrek 7.15 van huis. Zo denk ik al de tijd te hebben om op tijd in Het Oude Land van Strijen te zijn.
Het is nog flink schemerig als ik vertrek. Ik moet zelfs m’n verlichting aan. Dat is nog niet vaak gebeurd als ik een tochtje ga maken. In het zuiden is de ster Sirius nog goed te zien en ook de contouren van het sterrenbeeld Orion zijn nog te ontwaren. Bij het strandje van Mijnsheerenland is de eerste stop. Ik kan hier nooit voorbij komen en niet even kijken hoe de Binnenmaas er bij ligt. Hij ligt er deze morgen weer mooi bij. Door de stevige oosten wind zijn er veel golfjes op het water en in het oosten gloort een mooie nieuwe dag. De tweede stop is aan de overkant van de Binnenmaas. De eerste vissers liggen met hun bootje alweer op het water en er gaan net vier zwanen op een rij voorbij. Ik fiets de Groeneweg af en zie dat de akkers alweer aardig leeg beginnen te raken. Sommige stukken liggen geploegd; klaar voor de winter. Links van me vliegen ineens tientallen ganzen de lucht in en gaan met veel gegak over me heen. Ik ga linksaf de Hoekseweg in. Aan de rode kleur aan de horizon kan ik nu goed zien waar de Zon op gaat komen. Toch zie ik hem eerder dan ik verwacht had. Fel rood komt hij te voorschijn achter de horizon vandaan. Er is echter nog geen koe in de buurt. In de verte zie ik al wel koeien en dat komt dus wel goed denk ik. De koeien staan echter niet goed ten opzichte van de Zon. Wil ik wel een goede foto van ze maken dan moet ik even de wei in. Ik heb echter geen erg in het schrikdraad, dat over het hek gespannen is. Ik ontdek dat het inderdaad niet voor niets schrikdraad heet. Niet helemaal tevreden over de foto, die ik gemaakt heb, fiets ik verder. Langs de kartbaan en zo het grindpad op dat uitkomt op de Waleweg. Ik zie vanmorgen zeker wel twintig blauwe reigers steeds wegvliegen als ik voorbij fiets, maar langs de sloot zit ook één grote zilver reiger. Ver voordat ik bij hem ben vliegt deze ook weg. Ze zijn dus net zo schrikkerig als hun blauwe soortgenoot. Ik zie diverse keren een torenvalk biddend in de lucht. Langs dit grindpad in de wei ook mooie witte koeien.
Op het einde ga ik nog even naar links de Waleweg op. Ik heb hier behoorlijk tegen wind en het valt me op hoe gemakkelijk een aantal meeuwen tegen de wind in vliegen en mij moeiteloos inhalen. Net voor het gemaal ga ik rechts een wandelpad op. Hier ben ik nog nooit geweest. Het ziet er mooi uit en het plan komt op om hier vanmiddag eens lekker een wandelingetje te maken. Het is nu tijd om weer terug te gaan. Ik ga via de Oudendijk weer terug. Deze mooie dijk ligt er heerlijk bij in de Zon vanmorgen. Ik kom hier nog een buizerd tegen en voor me uit vliegt een tijdje een groene specht.
’s Middags inderdaad terug gegaan voor een lekkere wandeling. Bianca is ook mee. We beginnen bij het gemaal en lopen langs de boezemvliet. Aan de rechterkant ligt de ijsbaan, waar nu lekker op gevoetbald wordt. We steken de weg even over en lopen nog een klein stukje langs het water. We gaan weer terug en lopen nu aan de andere kant van de ijsbaan. Aan de linkerkant hebben we uitzicht op wat schuurtjes, waar wat kippen lopen. Ook staat er nog een oude houten elektriciteit paal, zoals de Hoekse Waard er vroeger vol mee stond. We lopen via een bruggetje het bosje in. De bladeren beginnen zo hier en daar al wat herfsttinten te vertonen. Via het pad komen we aan de buitenkant van het bosje terecht. Hier zien we nog een mooie libelle en twee mooie oranje vlinders. Het blijkt een argusvlinder te zijn en een kleine vuurvlinder. Weer terug in het bosje zien we op en onder een boomstronk nog een aantal mooie paddestoelen staan.
Weer terug langs de boezemvliet gaan we lekker op een bankje zitten en genieten in de Zon van een bakje thee. We hebben uitzicht op de koeien en ganzen. Tussen de ganzen zien we ook diverse regenwulpen en kieviten staan. Voor ons in de sloot ligt een oud fietswrak. Weer terug gekomen bij het gemaal lopen we nog een stukje het “Vliet en diep” pad af. Heel het pad bewaren we voor een andere keer.
De libelle die we zagen was, denk ik, een blauwe glazenmaker. Ik ben er niet helemaal zeker van, omdat de foto’s niet helemaal lijken. Ik vond die van ons wat bruiner, maar kan ook niet ontdekken welk het dan wel zou moeten zijn.
Meer info over de argusvlinder en de kleine vuurvlinder
Ik dacht dat ik de paddestoelen ook wel even op kon zoeken, maar dat viel tegen. Er zijn zoveel soorten en ik kon geen foto vinden, waar een paddestoel opstond, die overeen komt met die wij zagen.
.
